In deel 1 van dit verhaal maakten we kennis met 't Heike, Wielrenner Wim van Est en pastoor Bastiaansen. Vandaag deel 2: wielrenner Marinus Valentijn
De eerste bekende wielrenner van ’t Heike is Marinus Valentijn, bijgenaamd Vent van de Bok (1900-1991). Wat heb ik toch een flinke vent, zegt zijn moeder als hij is geboren. De Bok is de bijnaam van zijn vader, wiens vader een bok had die voor veel nageslacht zorgde bij de plaatselijke geiten. Marinus komt uit een gezin met veel kinderen en veel armoe. “Wie het eerst uit zijn bed was ’s morgens had de beste klompen.” Direct na zijn schooltijd gaat hij aan het werk en komt uiteindelijk terecht bij de aanleg van het Wilhelminakanaal. Twee jaar lang op de fiets ernaartoe, 10 uur graven en dan weer terug. In feite is zijn fietstraining daarmee begonnen.
Daarna werkt hij bij een jamfabriek in Princenhage en weer op de fiets op en neer. Als hij opschept over de tijd die hij nodig heeft om naar huis te fietsen wordt er een weddenschap afgesloten. Hij moet in schafttijd op en neer huis rijden. Als bewijs moet hij thuis een paar andere schoenen aantrekken. Binnen het uur is hij terug, ondanks de slechte weg en een niet al te beste fiets.
Als hij ontdekt dat er met fietsen geld te verdienen valt begint hij te koersen. Eerst vooral op wielerbaantjes e.d., want wegstrijden zijn nagenoeg verboden. In 1929 wint hij de wegwedstrijd Den Haag - Brussel met een voorsprong van 6 minuten. Het jaar daarop wint hij weer, nu in de eindsprint. Net als later Van Est, laat Vent het geld niet schieten als hij een overwinning kan verkopen.
Als hij voor de eerste keer deelneemt aan de Ronde van Zwitserland wordt hij geflikt door zijn Belgische ploegmaten. De eerste etappe is geheel vlak hadden ze gezegd. Vent, zonder versnellingen want de etappe is vlak, rijdt na een gewonnen premie onderweg op 7 kilometer van de finish nog steeds alleen op kop. De buit is binnen, denkt hij, maar de finish is bergop. Weg zege! Maar na afloop van de ronde toch 1200 gulden verdiend!
In 1932 wordt hij Nederlands kampioen op de weg. Bij de start stonden alle categorieën tegelijk aan de start, ca. 350 man. Uiteindelijk rijden 27 man de wedstrijd uit. Bij het WK in 1932 in Italië worden de tegenstanders van de Italianen door het opdringende publiek opgehouden en de Italiaan Binda wint. In 1933 wordt hij derde op het WK. Als hij denkt: ik ga wereldkampioen worden - hij heeft een gat van bijna 5 minuten op koploper Speicher gedicht - wordt deze door een volgauto uit de wind gehouden en is niet meer in te halen. Het is in die tijd niet allemaal zo professioneel geregeld.
Ook op het gebied van voeding is er veel veranderd als we naar het wensenlijstje kijken die de verzorger kreeg bij het WK in 1935. De een wil 5 ballen gehakt en veel kip, een ander 5 rauwe eieren in een zakje, allemaal willen ze perziken, druiven en pannenkoeken met krenten. Als drinken, suikerwater, bier met suiker, zwarte koffie, thee met suiker en later koffie met suiker, cognac en eieren.
In 1935 helpt Valentijn tegen betaling van veel geld de Belg Karel Kaers, slechts 18 jaar oud, aan de wereldtitel. De krant schrijft later: “Bij onze jongens stroomt veel handelarenbloed door de aderen.” Vent mag alle huldigingscriteriums rijden en is 3 dagen eregast bij de Belgische ploeg. In 1935 wint hij nog met groot machtsvertoon het NK, meer dan 11 minuten voorsprong op nummer 2. In de Ronde van Spanje help hij zijn ploegmaat aan de eindzege. Mooi 2.800 gulden verdiend, de meesten verdienden 25 gulden in de week!
Na zijn, veel te laat begonnen, fietsloopbaan begint hij met succes een kolenhandel.
’t Heike kende nog veel bekende wielrenners, zoals Wout en Rini Wagtmans, en bekende biljarters als Christ van der Smissen, Dick Jaspers en zangeres Corry Konings. Het dorp heeft door inzet en hard werken de armoede en de ellende van weleer achter zich gelaten en wordt niet voor niks nu het “Wassenaar van de gemeente Rucphen” genoemd.
