Op het punt waar de Zuid-Willemsvaart Veghel passeert, is rond 1825 op initiatief van Veghelse bestuurders en ondernemers een zijtak aangelegd, de Veghelse haven. Rond dit havenkanaal ontstond de nodige bedrijvigheid en een 19e-eeuwse uitbreiding van het dorp. Veghel dankt er wat de waterinfrastructuur betreft zijn regionale functie aan.
Toen langs de Zuid-Willemsvaart een doorgaande weg van Den Bosch naar Helmond werd geprojecteerd, moest er natuurlijk een oplossing komen voor het Veghels havenkanaal, want dat lag letterlijk “in de weg” en moest dus overbrugd worden.
Ontwerptekening 1852. Klik voor groot formaat
In 1853 werd de toen bestaande vaste brug aan de ingang van het kanaal vervangen door een draaibrug, de Witte Brug geheten. Of zijn voorganger ook al zo heette, weten we niet.
De draaibrug werd in 1929 vervangen door een ophaalbrug, die eveneens wit werd geschilderd. De naam Witte Brug bleef dan ook bestaan. Deze ophaalbrug was geen nieuwe, maar een al bestaande die in Den Bosch als Veemarktbrug jarenlang over de Zuid-Willemsvaart had gelegen. In 1928 werd de Bossche brug gemoderniseerd en de oude delen gingen dus naar Veghel.
Op 11 mei 1940 bliezen de Nederlandse strijdkrachten de brug op, maar hij werd al in hetzelfde jaar hersteld. Eind jaren vijftig werd het ophaalsysteem van de brug geëlektrificeerd. Een jaar of tien later werd duidelijk dat een ophaalbrug een hinderlijk obstakel vormde voor het groeiende verkeer op de N266/N279.
Een vaste oeververbinding was de beste oplossing, maar die kwam niet zonder slag of stoot. Het Tweede Kamerlid ir. Cornelissen stelde er in 1971 vragen over aan de Minister van Waterstaat.
De bewoners van Sluisstraat, N.C.B.-laan en H. Hartplein kwamen in beweging en vormden het actiecomité “Witte Brug” om het verkeer buiten het dorp houden. Pas toen de gemeente Veghel in 1974 een subsidie van 82% van de kosten kreeg, kwam er iets op gang.
Op 1 oktober 1974 begon de bouw van de nieuwe brug, naar ontwerp van ir. Otten van het Nijmeegse architectenbureau Van Hasselt en De Koning. De Witte Brug, 68 meter lang en 5.10 m hoog, werd op 27 februari 1976 voor het verkeer opengesteld. De officiële opening was op 15 april 1976.
De oude ophaalbrug is na enkele jaren herplaatst in De Bunders. Hij overspant een waterpartij bij het Fioretti College aan de Muntelaar in de wijk De Laarbunders. De brug is alleen voor fietsers en voetgangers.
wij gingen vroeger diwijls naar de witte brug. daar gingen we naar toe omdat wij dan van jan jilesen de brugwachter altijd een stukje op de brug mocht lopen als de brug omlaag werd gedraait door jan jilesen , en dat was zo mooi en fijn gevoel. we zijn daar vroeger regelmatig geweest,wij woonden daar in de buurt,de oude sluisstraat toen.
Rijnea van der Werff Jilesen
zei op 26 september 2011 om 19:15
Jan Jilesen was mijn vader en vaak mochten wij toen de ophaalbrug electrisch was geworden op de knop drukken om de brug omhoog of omlaag te laten gaan ook gingen wij vaak zwemmen in de haven of in de zwaaikom voor de brug. H vd Tillaart ik herken dat gevoel als de brug naar beneden ging en raakte dan de grond dan butste hij nog een paar keer. en ik mag wel zeggen dat wij de kinderen uit de buurt van de Witte Brug en natuurlijk de kinderen van jan en jans jilesen een super jeugd hebben gehad, met kinderen uit heel nederland als vriendjes en vriendinnetjes(schipperskinderen)
Toen langs de Zuid-Willemsvaart een doorgaande weg van Den Bosch naar Helmond werd geprojecteerd, moest er natuurlijk een oplossing komen voor het Veghels havenkanaal, want dat lag letterlijk “in de weg” en moest dus overbrugd worden.
Een vaste oeververbinding was de beste oplossing, maar die kwam niet zonder slag of stoot. Het Tweede Kamerlid ir. Cornelissen stelde er in 1971 vragen over aan de Minister van Waterstaat.
hoog, werd op 27 februari 1976 voor het verkeer opengesteld. De officiële opening was op 15 april 1976.
