Archieven

194 Stephanus van der Henst, chirurgijn te Oisterwijk verklaart op verzoek van kwartierschout onder ede dat hij diepe wond van wel vinger lang boven op het hoofd van Thomas Gerbrands, vorster te Helvoirt heeft verzorgd en verbonden. Thomas Gerbrands verklaart dat hij op 29-3-1732, zaterdag ’s avonds om een uur of zeven door Anthonij Jansen Meijs is opgehaald om naar de herberg het Swart Leeuwke op ‘t Eijndt alhier te gaan om daar wat te drinken en te spreken over afhandeling van de in beslagname van onroerende goederen van Anthonij Jansen Meijs. Aldaar aangekomen hebben ze zo’n anderhalf uur met elkaar gesproken en natuurlijk was Meijs niet in beste stemming vanwege de in beslagname. Daar is hem toen wond toegebracht, maar hij weet niet door wie of waarmee. Wel weet hij dat hij alleen met Meijs woordenwisseling heeft gehad en niemand anders van aanwezigen.

193 Stephanus van der Henst, chirurgijn te Oisterwijk verklaart onder ede en op verzoek van de kwartierschout dat hij meerdere verwondingen aan hoofd en lijf van Helena, dochter van Jan Willem Meijs heeft verzorgd en verbonden. Het betrof diepe wond onder rechteroog reikend tot rechteroor en wond aan linker duim. In deze akte verklaart Helena Jan Meijs, jongedochter inwonend bij haar vader, dat in nacht van zondag 23 maart op maandag 24 maart volgende personen in huis van haar vader aanwezig waren: Michiel Andriessen van den Bosch; Adriaan Adriaensen van Vlijmen, dorpsdienaar te Udenhout; Willem Deckers; Jan van Beurden; Peter Dircksen van de Ven; Reijnier Adriaen Bessens, de knecht van haar vader en ook nog een wever wonend op het Winckel te Udenhout, waarvan haar naam niet te binnen schiet. Zij waren aan het kaart spelen. Op gegeven moment kregen Michiel Andriessen van den Bosch en Adriaan Adriaansen van Vlijmen ruzie. Van Vlijmen zei dat Van den Bosch van duivel van Helvoirt en Udenhout bezeten was. De ruzie werd door omstanders gesust, maar toen van den Bosch zijn kamer wilde opzoeken in de herberg van Jan Meijs riep Van Vlijmen hem na – daar gaat die luizenbos – . Daarop draaide van den Bosch zich om en ging bij de haard zitten. Jan Meijs voelde de dreiging van ontstane situatie en wilde gemoederen sussen. Maar van Vlijmen trok zijn mes en dreigde daarmee te steken. Helena zag dat situatie uit de hand liep toen van Vlijmen ook haar vader bedreigde. Zij ging tussen van Vlijmen en haar vader in staan met stuk hout waarmee de koeketel wordt gedragen. Met dit hout in de hand weerde zij messteken af die van Vlijmen haar vader maar uiteindelijk ook haar wilde toebrengen. Niemand sprong bij of hield van Vlijmen tegen. Ze sloeg mes uit van Vlijmens hand, het viel op de grond en zij zette haar voet erop. Maar Van Vlijmen bukte zich, raapte het mes op en begon weer te steken.

189 Cornelis Wouter Brock en Michiel Huijberts van de Sande, die schepen van Helvoirt waren in 1727 leggen verklaring af op verzoek van Pero de Cassemajor, drossaard en secretaris van heerlijkheid Deurne en Liessel. Op 25-10-1727 hebben zij op verzoek van De Cassemajor teel- en weiland getaxeerd. Het perceel ligt te Helvoirt en heet de Kluijsingh. In verband met deze taxatie hebben zij toen verklaard dat dit perceel in 1718 door Gerard Lambertus van Strijp qualitate qua als daartoe gemachtigd was aangekocht. Zij bevestigen hierbij deze verklaring. Met de toevoeging ‘qualitate qua’ bedoelen zij dat niet Van Strijp zelf onroerend goed heeft verkocht maar zijn vader Cornelis van Strijp en dat zijn zoon gemachtigd was de verkoop te begeleiden op basis van opdrachtbrief gepasseerd bij schepenen van ’s-Hertogenbosch 9-12-1718 en te Helvoirt geregistreerd ter secretariaat 8-2-1719.

185 Jacob Wllems Piggen verklaart bedrag van 29 gulden en 2 stuivers te hebben ontvangen ter aflossing van zijn aandeel van 100 gulden in lening door corpus van Helvoirt aangegaan op 8-1-1676 ter grootte van 800 gulden en 8 stuivers. Dit aandeel heeft hij verkregen uit nalatenschap van zijn tante Cornelia Hendricx van Laarhoven weduwe Peter Emberts van Doesburgh. Zo ook verklaart Johan Steven van Dompzelaar dat hij bedrag van 48 gulden, 19 stuivers en 14 penningen heeft ontvangen ter aflossing van zijn aandeel van 100 gulden in zelfde lening van corpus van Helvoirt afgesloten in jaar 1676. De schepenen verklaren rente op deze leningen door de jaren heen te hebben betaald.