Archieven

115 Voor ons schepenen verscheen Lijsken weduwe van Jan Geraert Goossens, ziek zijnde maar wel in het bezit van haar geheugen en verstand. Ze maakt hierbij de volgende toevoeging aan haar testament. Haar dienstmeid Lijsken Laureijssen krijgt haar beste zwarte grauwe rok, nog 2 hemden, verder nog 2 hemden en haar erfgenamen moeten aan haar dienstmeid de volle huur betalen ten dage van het overlijden van de testatrice die dan is ingegaan. Verder vermaakt de testatrice aan haar zoons Marcelis en Nicolaes alle hooi, stroo en koren te velde staande, verder de koeien of het vee dat ze zal nalaten om in twee gelijke parten te worden verdeeld, maar Marcelis en Niclaes moeten wel haar uitvaart betalen en de kerkerechten voldoen. Verder wil ze dat het hout wat op de zolder van het huis ligt tot de vliering toe tot het huis zal blijven behoren (?). Verder zal Marcelis de oogst krijgen die op de akker van Marcelis door de testatrice al is ingezaaid en de poortkamer zal bij het huis moeten blijven zoals eerder was afgesproken en ze wil dat haar zoon Marcelis daar mag blijven wonen. Verder moeten Marcelis en Niclaes aan de arme Clarissen hier uit het koren op de zolder een zak rogge en een zak boekwijt geven. Verder wil ze dat Marcelis en Niclaes na de uitvaart al het spek krijgen, de boter en het vlees dat in haar huuis wordt gevonden. Verder vermaakt ze aan Maeijken zijnde de dochter van haar zoon Marcelis het bed waar waar ze op ligt. De testatrice verklaart dat dit haar testament is en wil wil het zo hebben uitgevoerd. Datum 10 februari 1647, getuigen Henrick Michiels van Hal en Cornelis van Sutven als schepenen. Ondertekend : dit merk is van de testatrice, Henrick Michiels van Hal, Cornelis Peters van Sutven, me presente P. Roeffen, secretaris.