Archieven

34 Rekest van Cornelis van Eeten rotmeester op de Huijgevoort een gehucht van Westelbeers in kwartier Oisterwijk en met hem een aantal ingezetenen inhoudende dat men sinds inmemoriabele tijden het bezit hadden van een stuk heide of vooraard onafhankelijk van de dorpen Diessen en Hilvarenbeek dienen de tot hun gerief in het vlaggen en steken van heiturf, uitmakende een driehoek en gelegen tussen de ervan van Johan van der Meulen en de limieten van Oisterwijk tot aan de Molenweg komende van Baarschot door de heide van Oostelbeers, welk stuk omtrent 1730 met opgeworpen hopen langs genoemde Molenweg was bepaald; in 1768 ontstond discussie n.a.v. een actie van Jan van Spreeuwel een inwoner van Diessen die aldaar heiturf wilde gaan steken [met veel details]. – zie ook folio 787

34 Rekest van Cornelis Willem Heinsius lidmaat van de ware christelijke gereformeerde religie, geboortig van Cuyk ressort van deze staat, inhoudende dat door de vrijwillige afstand van Anthony Timmers vacant was geraakt het ambt van drossaard en schout van Hilvarenbeek Diessen Riel en Westelbeers en dat Guilhelmus Johannes de Cort [met en benevens haar Ho: Mo: pro indiviso en gesamentlijk Heeren van Hilvarenbeek Diessen Riel en Westelbeers voornoemd] den suppliant had aangesteld tot drossaard en schout van genoemde heerlijkheden en de suppliant verzoekt nu om approbatie van die aanstelling.

68 Missive van Paulus Keuchenius predikant te Hilvarenbeek en Diessen en Riel in kwartier Oisterwijk inhoudende dat op de 3e mei van dit jaar bij hem in ondertrouw was gegaan een jonge dochter genaamd Maria van de Wall die verklaarde niet te weten waar ze geboren en gedoopt was maar in 1740 te vondeling was gelegd in Udenhout en aldaar door de regenten besteed en geälimenteerd via de armenkas tot het moment dat ze in staat was haar eigen kost te verdienen zoals blijkt uit de akte van ondertrouw en dat het zeer waarschijnlijk zou zijn dat ze daar ook is gedoopt, hetwelk men ook na gedachten ook wel zou kunnen proberen, ware het niet dat de roomse priesters in de Meierij van ’s-Hertogenbosch gewoon waren om de doop van bastaardkinderen en vondelingen ordinair maar op een memorietje aan te tekenen in hun doopboek te leggen of te spelden en welk memorietje door de tijd dikwijls verloren ging, waardoor een menigte van ongelukkigen in grote verlegenheid werden gebracht en verdreven van de ene plaats naar de andere, zoals de ondervinding dikwijls had geleerd; dat gemelde Maria menigmaal door regenten aldaar had verzocht om een borgbrief of ontlastbrief en die niet had weten te verkrijgen en ze zou haar uiterste best doen om die nog voor de 2e proclamatie aan de predikant te kunnen tonen, maar dat was haar niet gelukt en daarom had ze zich verplicht geacht volgende de resolutie van de Ho: Mo: dd. 28 oktober 1763, met de verdere proclamaties til te staan; dat gemelde bruid dus in haar goed voornemen gestremd was en tevergeefs getracht had om van een praktisijn alhier in Den Haag, pro deo, wegens haar armoede, bediend te worden tot het bekomen van een borgbrief, en daarbij zich hoog zwanger bevindende, bij hem predikant instantelijk had aangedrongen, vermits volgens haar Ho: Mo: gemelde resolutie, nu konde doceren dat ze de nodige inspanningen had gedaan om een borgbrief te verkrijgen, dat er nu eindelijk getrouwd mocht worden;