Notaris-, schepen- en andere akten

140 Voor schepenen van Helvoirt Daniël Franchois van Dompzelaar en Willem Aarts Smolders is verschenen Jacoba Mastenbroek, ca. 43 jaren oud en uit Helvoirt. Zij heeft onder ede verklaard dat zij na woordelijke voorlezing van dit attestatie 19-07-1755 ten overstaan van Daniël Franchois van Dompzelaar en Johannes Mastenbroek en op uitdrukkelijk verzoek van Johan van Hanswijk als pachter van de Grooten Brabantse Landtol, volhardt in de inhoud daarvan waarna de comparante met de bovengenoemde schepenen deze verklaring heeft ondertekend.

139 Voor schepenen van Helvoirt Daniël Franchois van Dompzelaar en Willem Aarts Smolders zijn verschenen Jan van Thuijl, Maria Frans van Berkel weduwe Jan van de Ven uit Berkel en Peter Jansen, zwager van voornoemde weduwe en Regent van Berkel. Zij verklaren onder ede op uitdrukkelijk verzoek van Cornelis Segbroek, secretaris van Berkel, residerend te Oisterwijk, dat zij op zaterdag 19 april jongstleden naar raadkamer te Oisterwijk zijn gekomen alwaar genoemde weduwe verklaring onder ede heeft afgelegd met betrekking tot inventarisatie van boedel ten behoeve van haar 4 minderjarige kinderen uit vorige huwelijk waarna zij met genoemde Jan van Thuijl in ondertrouw is gegaan. De secretaris had deze akte van ondertrouw al geregistreerd en heeft deze aan betrokkenen en de 2 schepenen, Stephanus van der Henst en Jacobus Sers, voorgelezen als ook formulier van ondertrouw verzorgd dat hij bruid en bruidegom heeft laten ondertekenen. Daarna geeft hij aan genoemde schepenen register om als getuigen te tekenen. Maar omdat Isaac Verster, stadhouder van kwartierschout aanwezig was, wilde hij in plaats van een van de twee schepenen als getuige optreden. Secretaris reageerde daarop dat als hij dat had geweten, hij rijksdaalder zou hebben laten betalen terwijl hem met 1 schepen maar 2 schellingen toekwam hetgeen in strijd is met 3e artikel van huwelijksreglement dat duidelijk bepaalt dat bij huwelijksaankondigingen 2 schepenen moeten tekenen. De schepenen voornoemd hebben door verbod van stadhouder niet willen tekenen en zijn onverrichterzake vertrokken. Na voorlezing hebben comparanten volhardt in hun verklaring en hebben zij met bovengenoemde schepenen deze verklaring ondertekend.

137 Voor schepenen van Helvoirt Willem Aarts Smolders en Adriaan Aarts van Iersel zijn verschenen Johan Marcus Hillebrands, predikant in Helvoirt en Haaren; Harmen van Voorst, secretaris in Helvoirt en Esch en Daniël Franchois van Dompzelaar, president-schepen in Helvoirt en Esch. Zij hebben op uitdrukkelijk verzoek van Johannes Mastenbroek onder ede verklaard dat zij zich dinsdag 10 juli 1755 in woning van 1e comparant bevonden samen met Mastenbroek, Laurens Beijnen en zijn dochter Gerardina. Mastenbroek heeft tegen Gerardina Beijnen gezegd dat hij 2 keren ‘s-nachts bij haar op haar kamer was geweest waarop haar vader aan haar vroeg of dit waar was waarop zij met “ja” antwoordde. Haar vader reageerde daarop met: “je hebt tegen mij maar 1 keer gezegd”. Na voorlezing volharden comparanten in verklaring en hebben zij met bovengenoemde schepenen deze verklaring ondertekend.

136 Voor schepenen van Helvoirt Daniël Franchois van Dompzelaar en Willem Aarts Smolders zijn verschenen Lucia Jansen van Loghten weduwe Huijbert Laurens Bouwens en Johannes Christoffel Loest, dokter wonend alhier. Zij hebben op uitdrukkelijk verzoek van Johannes Mastenbroek, regerend schepen alhier onder ede volgende verklaard. De eerste comparante heeft ca. 2 maanden geleden Gerardina Beijnen in tuin van 2e comparant gesproken over de verkering tussen haar en voornoemde Johannes Mastenbroek waarbij eerste comparante onder andere heeft gezegd: “Dientje, hoe komt het toch dat je Mastenbroek zo lang laat lopen en niet met hem trouwt maar je doet er goed aan dat je je bezint eer je begint”. Waarop zij zeer droevig en met tranen in de ogen antwoordde: “och was ik maar met hem doorgegaan toen hij mij in Diessen heeft afgehaald maar mijn ouders willen het niet hebben”. Daarop zei comparante: “het zou voor u heel wat zijn om bij zijn moeder in huis te gaan wonen”. Hierop antwoordde Gerardina: “daar ben ik niet bang voor, zijn moeder heeft niet meer zo lang te leven en zijn zus Jacoba zal, zoals hij mij heeft gezegd, niet in het huis blijven wonen”. De 2e comparant verklaart dat hij verschillende keren Gerardina Beijnen heeft gesproken over verkering tussen haar en Mastenbroek, dat zij steeds veel achting en liefde heeft getoond voor hem en dat zij onlangs brief heeft ontvangen die zij met tranen in ogen heeft voorgelezen. Zij zei dat haar vader en moeder met haar ruzie maken en niet willen dat ik met Mastenbroek omga maar ik zal hem niet verlaten omdat wij elkaar al zolang kennen. Na voorlezing volharden comparanten in hun verklaring en hebben zij met bovengenoemde schepenen deze verklaring ondertekend.