Luyksgestel, niet ver van Bergeijk, was vóór 1800 Luiks gebied. Daar konden de katholieken na 1648 gewoon ter kerke en in Bergeijk, dat deel uitmaakte van Staats-Brabant, niet. De kerk in Bergeijk-Hof werd protestants. Dus werd in 1650 op de hei nabij Loo, op Luyksgestels gebied, een grenskerk in gebruik genomen: de Heikerk. In 1716 mocht in Bergeijk-Hof wel een schuurkerk worden gebouwd.
Van 1790 tot 1863 stond in Loo opnieuw een kerk: de “Tweede Heikerk”, die in 1849 zetel werd van een nieuwe parochie. Inmiddels had het gebouw, dat feitelijk nog een schuurkerk was, zijn tijd wel gehad. In 1864 kreeg de parochie een gloednieuw bedehuis in neogotische stijl, een schepping van architect C. Weber. Architect C. Franssen vernieuwde de kerk en voorzag hem bovendien van een toren (1896).
Bijzonder is de devotie in deze kerk voor Bernard van Clairvaux, die al plaatsvond in de eerste Heikerk. Deze devotie trok vroeger ook bedevaartgangers van elders, steeds op 20 augustus. Tegelijkertijd was er ook een markt, die echter in 1846 werd afgeschaft omwille van de zonsdagsheiliging.
Het voetbalveld wordt door pastoor H. Steenbakkers ingezegend in het bijzijn van de voorzitter van de voetbalclub (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-1A24458)
Tot zover “de stenen”. De bezieling van een parochie moet natuurlijk komen van de pastoor en zijn kapelaans. Wie herinnert zich nog pastoor Steenbakkers, die het gezicht was van de parochie in de jaren vijftig? Geboren in 1887, was deze geestelijke toen dus al aardig op leeftijd. Of herinner je je nog de pakweg twintig jaar jongere pastoor Verhoeven, die in de Sixties de Petruskerk zijn thuis noemde? Wij zijn benieuwd naar de verhalen. Je kunt ze hieronder vertellen.
Pastoor Chr. J. Verhoeven (Katholiek Documentatie Centrum, AFBK-2a16858)
