Bij een van de prachtige vennen te Nijnsel, vroeger geheten de Putten, stond in vroegere dagen een belangrijke hoeve met de naam ‘Stocvenne’.
We vinden het goed terug in de Bossche Protocollen in de periode 1461/ 1463:
Marie weduwe van Willem die Bruijn, dochter w. Jan Gaijart Spapen en Lijsbeth Anna dochter w. Jan Gaijart Spapen en Lijsbeth (bezit een huis Stocvenne in Verichel)
De plaats bij De Putten waar het Stokven lag
Schoolmeester te Nijnsel
Veel later, in 1743, verkopen de Heeren Johan Francois Tibosch en Willem van Engelen de hoeve Stokven aan Bastiaan van Heijst, schoolmeester te Nijnsel en gehuwd met Barbara de Five. Na zijn dood verkoopt zij de hoeve in 1772 aan Gerard van Bergsland. Het goed werd bij de verkoop omschreven als: o.a. een hoeve bestaande in een huizinge, stal, schuur en schaapskooi, met den hof, boomgaard, landerijen, weiden, heiden, wallen en houtwassen. Staande en gelegen onder Nijnsel en Vressel genaamd ‘Het Stokven’.
Moeilijk mens
Als Gerard van Bergsland eigenaar is van het goed komen we hem regelmatig tegen in de resolutieboeken van de Rooise schepenen.
Vele pagina’s zijn volgeschreven over de problemen met Gerard van Bergsland. De laatste jaren van z’n leven was hij in allerlei processen verwikkeld.
Wapen van Gerard Bergsland
Een moeilijk mens werd hij genoemd, die zijn zaken onvoldoende behartigde. Kopers en vooral minvermogende weduwen en wezen ondervinden hiervan groot nadeel. Een protest van 93 ingezetenen tegen zijn handelswijze is het gevolg.
De klok die in de oorlog werd gevorderd (bron: Rijksdienst Cultureel Erfgoed, KLV-KB-Film-XVIII-35)
Van Bergsland (griffier en secretaris van de Vrijheid van Sint-Oedenrode) overleed op 13 november 1789. Op de dag van zijn begrafenis werden grote hoeveelheden bier, jenever en brandewijn geschonken.
Tijdens zijn leven maakte hij grote schulden en zijn erfgenamen weigerden dan ook zijn nalatenschap te aanvaarden.
In 1772 werd de grote klok in de Knoptoren vernieuwd door Alexius Petit en in vier regels werden de namen van hoge personen aangebracht, waaronder ook die van Gerard van Bergsland.
Geabandonneerde boedel
Vervolgens werd de hoeve in 1777 eigendom van de heer Theodoris Francois Sanvoort 'Giffier der Hoofdstad s’ Bosch' die de geabandonneerde boedel kocht.
Het bestond in die tijd uit een huis, stal, schuur, schaapskooi, hof, grote vruchtbomen, landerijen, groes, wallen met veel houtgewassen en aanzienlijk veel stambomen en plantsoenen. Lees hieronder verder:
Gedeelte van de beschrijving van het Stokven, 1777
Gesloopt
Van Santvoort transporteert de hoeve aan Jan Luijcas Merk om vervolgens in handen te komen van Antonij van der Vorst wiens dochter Anna Maria huwde met Cornelis van Genugten afkomstig van Nuenen. Een van hun nakomelingen Antonie van Genugten laat de hoeve, inmiddels kadastraal gemerkt E 725, in 1893 slopen en daarna komt het perceel als een erf voor, gemerkt als sectie E 2327.
Bronnen
BHIC P. J. van Buren in: Heemschild (1996), afl. 1 p. 1-19 Bep van Lieshout in: Heemschild (2000), afl. 2 p. 37-40 Adriaen Brock (1775-1834), Beschrijving der Vrijheid Sint-Oedenrode deel 2. p. 90-91
Hoi Willie. Hartelijk dank voor deze prachtige omschrijving van Hoeve Stockven. Is er een manier om de exacte locatie van de Hoeve terug te vinden door oude kaarten met de huidige geo-coördinaten te combineren? Op de minuutkaart uit 1832 staan de afzonderlijke gebouwen.
Willie Damen van de Mosselaer
zei op 13 april 2024 om 14:29
Hallo Arno, de Hazeputten, Stokven en Bodem een paar mooie stukjes Rooi. ik zou het je jammer genoeg niet kunnen vertellen. Ook ik ben benieuwd.
Arno
zei op 13 april 2024 om 22:05
Ok, dank, ga het bij het kadaster uitzoeken, het moet mogelijk zijn lijkt me.
Peter van de Laar
zei op 21 april 2024 om 15:43
Op de topografische kaart is volgens mij het kenmerkende 'knikje' in de perceelsgrens ten zuiden van de Hazenputten nog goed herkenbaar. De hoogteaanduiding 13.4 duidt (logischerwijs) op een verhoogde ligging ten opzichte van de omgeving.
