Met enige regelmaat is in de kranten te lezen hoe dat schoolkinderen snakken naar frisse lucht in klaslokalen. Hightech ventilatiesystemen zouden niet werken en klaslokalen zijn bedompt. De openbare school van Bedaf had daar in 1886 geen last van. De verbouwde boerderij verving een ouder schooltje dat "zoo slecht en klein was, dat de leerlingen bij beurten elkaar moeten verwisselen, omdat dezelfde in eens geen derde van de schoolkinderen kan bevatten".
Ze was in 1886 echter in zo'n slechte staat dat de wind vrij spel had. Op 15 april bepaalde de inspecteur van het geneeskundig staatstoezicht dat de school gesloten moest worden. Ze was "schadelijk voor de gezondheid". Tijd voor de gemeente om in te grijpen, zou je zeggen. Maar dat ging niet zo eenvoudig. De Bedafse school werd namelijk beheerd door vier gemeentebesturen.
De ruim honderdtwintig schoolleerlingen van Bedaf waren afkomstig uit de gemeenten Uden, Nistelrode, Dinther en Veghel. De drie eerste gemeenten gingen in beroep tegen de sluiting van de school. Maar in Veghel vond men dat kinderen niet in een tochtig gebouw thuis hoorden en schaarde zich achter het besluit van de inspecteur. Het ging bovendien al niet echt goed daar op het Bedafse schooltje. Jaar in jaar uit klaagden de onderwijsinspecteurs over oude en afgeleefde onderwijzers. Wegens het ontbreken van een goede pensioenregeling bleven ze voor de klas staan. Zo ook de schoolmeester van Bedaf. Hij overleed in 1885 op 73-jarige leeftijd. De schooldeur ging vervolgens op slot.
Er waren wel sollicitanten opgeroepen, maar wegens te weinig betaling en de slechte behuizing "bood niemand zich aan". De ouders van de leerlingen wendden zich tot Gedeputeerde Staten met het verzoek aan die toestand een einde te maken. Het trok de gemeentebesturen over de streep om na te denken over de toekomst van de school. Uden, Nistelrode, Dinther en Veghel besloten vervolgens om de school op te heffen en voor gemeenschappelijke rekening een nieuwe school te bouwen "op het gehucht Vorstenbosch, gemeente Nistelrode, in de nabijheid der parochiekerk". Het leeuwendeel van de leerlingen kwam immers uit Vorstenbosch. De tochtige Bedafse school werd verkocht. Niet meer geschikt voor kinderen, maar wel als schuur.
