Hij lag bij de Stille Omgang tussen het Vagevuur en het Paradijs, maar net niet bij de Hellepoort en ook niet de Hof van Eden. Of nou ja, achter het Vossenpad.
Er bestaat een duidelijke luchtfoto van de baan van wielerclub DIO. Het ziet eruit als een mooie, degelijke constructie. De architect was J. van Loon uit Bergen op Zoom.
Een beetje een puzzel, maar toch ook weer niet. Burgemeester Mastboom van Halsteren opende in april 1934 ‘op het kerkdorp Lepelstraat’ de houten wielerbaan. De verder niet heel bijzondere foto van het doorknippen van een lint haalde zelfs helemaal de Arnhemsche Courant, die ook al over de eerste bouwwerkzaamheden had gepubliceerd. Een andere foto van pastoor De Smet die het startschot lost is eigenlijk veel leuker. Daarop zie je ook de toren van de Antoniuskerk prominent in beeld - die toren is in 1944 door terugtrekkende Duitsers opgeblazen. Er is een lagere kerk voor teruggekomen.
De foto hierboven is ongeveer vanuit de zuidelijke bocht richting het Vossenpad gemaakt. Er staan nu de woningen van de Bloemendaal. De baan lag achter het café Jacobs, begin 1936 nam M. Brouwers de exploitatie van de baan over. We zien in de uitslagen ook vaak de gebroeders Brouwers terugkomen, misschien familie. Dat jaar werden er wel iets interessantere wedstrijden geprogrammeerd, waaronder in september een stayersrace plus een bonusnummer waarbij de motorrijders tegen elkaar uitkwamen.
Arnhemsche Courant, 26 januari 1934
Over 1937 alleen een verslag van de kermisrace in augustus, en daarna in februari 1938 het bericht dat de baan was aangekocht door de Roosendaalse sloper Hoornick.
- Er zijn in de buurt ook nog zandbanen geweest, eentje vlakbij achter een ander café in Lepelstraat voordat deze houten baan kwam, en ook nog in het nog kleinere Klutsdorp, iets verderop.
Periode: 1934-1938 | Materiaal: Hout | Lengte: 166,66 meter
Arnhemsche Courant, 26 januari 1934
