Ik ben van 1973 tot 1984 badmeester/zwemonderwijzer bij de gemeentelijke zwembaden Uden geweest. In de jaren vijftig profileerde de gemeente Uden zich met een fantastisch groot openlucht zwembad. Voor die tijd was het zeer spectaculair en naar ik aanneem was het voor een plaats van de grootte van Uden in 1957 ook zeer ambitieus.
Gemengd zwemmen was toen nog niet aan de orde. Aanvankelijk zwom de mannelijke bevolking zelfs op andere tijdstippen dan de dames. In een latere fase mochten de dames en heren gelijktijdig het water in, maar … wel gescheiden.
Het zwembad werd door middel van een hek in twee symmetrische helften verdeeld. De dames zwommen aan de linkerkant, de heren aan de rechterkant.
Weer een fase later is men zover dat het hek geen onderscheid meer maakt en de dames en heren gemengd mogen zwemmen. Op een mooie zomerse dag begint dan ons eigenlijke verhaal.
De bedrijfsleider van het zwembad, de zeer gewaardeerde heer Jo van Latum, een begrip in de Udense sportwereld, zit in de toren samen met collega Tini Dekkers. Zij houden van bovenaf toezicht. Jo van Latum heeft een zesde zintuig voor vrouwelijk schoon. Plotseling ziet hij de eerste dame ín bikini in het Udense zwembad verschijnen.
"Tini," zegt Jo, "dat kan niet. Een dame in bikini. Dat kunnen we niet tolereren. Dat mag niet. Ik ga er even naar toe om te vertellen dat dit hier niet is toegestaan." Nog vóórdat Tini kan bevatten door welke plicht de bedrijfsleider wordt gedreven, is Jo al naar beneden gegaan en spoedt hij zich naar de ‘aanstoot gevende’ dame. "Mevrouw, u mag hier niet zwemmen in tweedelig badpak!" "Oh," kaatst ze terug, "Welk deel zal ik uittrekken?"
Cor van den Broek, Ujes Bruukske
zei op 29 augustus 2009 om 19:22
Bij het lezen van het verhaal over van Latum op het zwembad, moest ik denken aan een verhaal wat ik geschreven heb.
Het is wel in het schone Udense dialect geschreven, heeft er iemand moeite mee om het te lezen, reageer even en ik zal het voor u vertalen.
Jonges en dùrskes-kant
Vruuger toen ik nog un klèijn jungske waor, waor ut leeve heel hèndig, ge had van alles twee muggelèkheede, de goeie en de kôje kant, de linker en de rechterkant en zo ôk de jonges en de dùrskeskant. En dè lèste gu di stukske over.
Bè de geborte, valt alles nog zat meej, dan wordt’r gin verskil gemakt tussen jonges en durskes. En dè gu goeed tot en met de bewaorskool.
Ja, op de bewaorskool hadde dur gin errig in dè de durskes anders waore dan de jong, ge waart gewoon allemol keijnder, wanne!
Mar dan, dan komde op de lèggere-skool en dan blèijkt dètter verskil tusse is.
De jong gòn nor de St. Petrusskool en de durskes nor de St. Joshepskool.
Dès echt waor, Hil de lèggere-skool zitte mi jong in de klas.
En inne keer in de maond moeste smèèreges van skool out nor de kerk mar ôk daor zaate links de durskes en rechts de jong.
As ge geluk hat krek as ikke en ge kost goeed zinge, dan mogde meej doen in ut gemengde kerkkoortje mi de duskes saame.
Zellufs op ut zwembad hadde unne jonges en un durskes kant en allènig in ut diepe konde saame zwemme, mar dur mòdde nie komme as ge nog gin diploma had.
Echt waor mense, ut leek wel dè de durskes van un aander planeet kwaame ofzo.
Laoter, in de 5de of 6de klas waore we dik te veijne òn de rand van de spulplòts van de St. joshepskool, um daor zomar un bietje te keejke nor die vrimde weezes van Venus.
En ik weejt wel op de boerdereij zaote de biste òk aalt apart van mekaar.
De koeien apart van de stier en de zóg wier aalt van d`n vèèrekesbeer weggehauwe. Ja, un pòr kèrre p`r jaor, dan mòg dun vèèrekesbeer bè de zóg mar òk dan mochte we nie zien wa die mi mekaare deeje, want dan zin onze vaoder tigge ons,”jonges kikt ès veur bè de kop van de zóg, en telt is hoe dik dèttie mi zun ooge knippert, zoveul bagge kreijgt ie dan”.
Dus dan zaagde nog niks,
want op dieje leeftèd hèdde al moeite zat mi telle, wanne.
BRUUKSKE
Cor van den Broek
Cees de Groot
zei op 20 augustus 2010 om 07:34
Leuk verhaal ook omdat het zo goed de ontwikkeling in de "tijdgeest" aangeeft, van nog niet zo heel lang geleden. De gevatte opmerking van de dame voor de bikini is kennelijk niet uniek want die heb ik alvaker horen "claimen" door badmeesters, zelfs uit Frankrijk.
Rini de Groot.
zei op 24 februari 2012 om 09:07
Wim Schrigt.
Wat een pracht verhaal en als slot de anekdote van het tweedelig bad kostuum. Meerdere malen heb ik het bad bezocht, mijn reacties staan bij het verhaal van:Gemeentelijk Zwemmen.
Ongeveer op die plaats was vroeger een vijver van het Missiehuis.
Op de zonnige Woensdagmiddag 25 Februari 1948,ben ik, met op die dag jarige zus, wezen "slibberen" op die bevroren vijver.
Henk Buijks, namens BHIC
bhiczei op 24 februari 2012 om 10:44
@Rini, leuk dat jij je herinneringen vaak zo exact kunt dateren! Verder gebruikte je het woord 'slibberen'. In West-Brabant zeiden ze 'slidderen', grappig!
Rini de Groot.
zei op 27 september 2020 om 14:45
Kreeg een melding van een verzonden fotokaart van het Udense Zwembad,
juni 1959 . Deze was voor beneden 3 euro te koop via Markplaats.
Op de afbeelding zie ik de dames nog gekleed met het, eendelig zwempak !
Rini de Groot.
zei op 27 september 2020 om 14:53
Cees, waarom plaats je steeds de tekst; "claimen" ?
Waarom niet gewoon voor iedereen duidelijk wat je bedoelt,
de lezers zijn de gewone ,'plattelands bewoners.'
Gemengd zwemmen was toen nog niet aan de orde. Aanvankelijk zwom de mannelijke bevolking zelfs op andere tijdstippen dan de dames. In een latere fase mochten de dames en heren gelijktijdig het water in, maar … wel gescheiden.
De bedrijfsleider van het zwembad, de zeer gewaardeerde heer Jo van Latum, een begrip in de Udense sportwereld, zit in de toren samen met collega Tini Dekkers. Zij houden van bovenaf toezicht. Jo van Latum heeft een zesde zintuig voor vrouwelijk schoon. Plotseling ziet hij de eerste dame ín bikini in het Udense zwembad verschijnen.
