Vijf kinderen bij Acht Zaligheden

Meneer Van der Schoot kent deze woningen uit zijn allervroegste jeugd. In 1940 is hij hier geboren. Tot 1947 woonde zijn familie in het eerste huis. In totaal kwamen er 9 kinderen, maar sommige zijn van later, toen het gezin naar de Parallelweg was verhuisd. In dit huis telde het gezin zo'n 6 kinderen, die met z'n allen in 1 kamer sliepen. De kinderen op onze foto herkent hij niet.

Meneer heeft nog verschillende herinneringen uit de oorlog aan deze plek; hij was toen een peuter/kleuter. Zo heeft hij samen met anderen in de schuilkelder gezeten achter de huizen. Hij dacht dat deze achter de derde woning gemaakt was. Alle gezinnen gingen daar dan in.
Ook herinnert hij zich nog dat er militaire voertuigen stonden op het zand tussen de weg en de woningen. Die waren dan onderweg naar de Campina. Ook dat was tijdens de oorlog. Meneer zal toen een jaar of 4 zijn geweest.

Zijn vader had aan de zijkant van de woning een afdak gemaakt. Dit afdak is niet meer (of nog niet) aanwezig op onze foto. Onder dat afdak had zijn vader auto's staan. Hij was 'expediteur', zoals ze dat toen noemden.

Deze rij huizen stond net voor het kruisbeeld. Verder stond daar vroeger nog bijna niks.

Deze huisjes herinner ik me nog goed. Tussen 1958 en 1968 fietste ik er bijna dagelijks langs om mijn paard, dat een eind verder op een wei stond, voer te gaan brengen. Met mijn paard reed ik er een paar keer per week voorbij om de trainingen te gaan volgen vsn de Boerenrijvereniging bij de broers van der Sloot.
Soms liet ik de kindjes van deze Acht Zaligheden ook even op mijn paard zitten.
Ik zie de trotse gezichtjes van deze strastarme kindjes nog duidelijk voor me.

Bedankt voor je reactie, Hildegard. Ik kan me voorstellen dat je zoiets heel goed bij blijft.
Weet jij wanneer deze huisjes (ongeveer) gesloopt zijn?

Deze huisjes stonden in Lennisheuvel. Ze stonden in de straat lennisheuvel, op de hoek met de Mijlstraat. Ze waren eigendom van mijn opa, Jan Clercx uit Boxtel. Een van de bewoners was Hannes van der Loo. De huisjes waren onbewoonbaar verklaard en zijn mid jaren 70 gesloopt. Na het overlijden van mijn opa is het perceel (34,13 are groot) door de erfgenamen verkocht.

Ah, fijn dat je hier reageert, Aart. Weet je zo ook of je opa de huisjes ook heeft laten bouwen? En zo ja, wanneer dat ongeveer moet zijn geweest?

Mijn opa heeft ze zeker niet laten bouwen. Mijn opa heeft ze na de oorlog gekocht. Ze zijn in de jaren 70 afgebrand en daarna gesloopt.

Ah duidelijk, dank voor je aanvulling, Aart. Afgebrand? Brandstichting misschien, is dat ooit duidelijk geworden?

Ik heb geen idee of het brandstichting was. Was volgens mijn tante overdag.

Dat maakt het dan weer wat minder waarschijnlijk (geen idee trouwens, of dat zo werkt hoor). Mogelijk is hier iemand die er nog meer van of over weet? Dan horen we het graag.

Bedankt voor je aanvulling, Aart!