Archieven

258 Op verzoek van kwartierschout verklaart chirurgijn Johannes van der Henst onder ede dat hij de verwondingen toegebracht aan Johannes Dalen wonend in het Nageltonneke te ’s-Hertogenbosch heeft verzorgd en verbonden. Johannes Dalen had diepe snee over zijn gezicht, schuin over neus en beide lippen tot aan tanden toe en ook nog messteek achter linkerarm tot aan schouderblad, wel 4 duimen lang ter breedte van bajonet of mes. Ook Johannes van Dalen legt verklaring af onder ede op verzoek van kwartierschout. Hij is als knecht werkzaam bij Laurens Verhoeven, radmaker te Udenhout. Gisteren, in namiddag liep[hij samen met Laurens Verhoeven terug van de stad ‘s-Hertogenbosch naar huis van weduwe Pieter van Ginckel op de Helvoirtse dijk]. Ze kwamen daar ’s avonds aan. Laurens Verhoeven is toen bij haar gaan zitten en is direct in slaap gevallen. Johannes probeerde hem wakker te maken, want ze moesten nog naar Udenhout. Er zaten nog enkele personen meer in huiskamer van genoemde weduwe. Een zekere Van Rijswijck zei tegen hem: “Laat hem toch met rust, het gaat u toch niet aan dat hij slaapt.” Hij antwoordde daarop dat ze samen op stap waren geweest in Den Bosch en voor donker thuis wilden zijn in Udenhout. Toen kwam er ander voor hem onbekend persoon in hemdsrok die hem bij de mouw pakte en hem zei met hem naar de voordeur te gaan. Hij wilde Johannes spreken. Zonder er ook maar iets achter te zoeken ging hij met onbekende mee. Hij zag dat de onbekende zijn kleren bij de voordeur had neergelegd. Plots had hij een lang mes in zijn hand en begon daarmee te steken en te slaan. Daardoor liep Johannes zijn verwondingen op aan gezicht en rug. Johannes nam een stok en sloeg daarmee in op de onbekende belager. Ze vielen beiden op de grond waarop deze belager hem nog een messteek in zijn arm toebracht. Johannes is toen vanuit het huis van weduwe van Ginckel naar huis van Johannes van der Henst gebracht waar zijn verwondingen zijn verzorgd.

257 Johan Steven van Dompzelaar ontvangt in kwaliteit van kerkmeester van parochie Helvoirt bedrag van 84 gulden 14 stuivers en 8 penningen ter aflossing van twee aandelen, een van 150 gulden en een van 50 gulden in lening van 800 gulden en 8 stuivers ten laste van corpus van Helvoirt. Deze lening is 8-1-1676 afgesloten. De aandelen zijn in bezit gekomen van parochie vanwege twee koopopdrachten, eerste jegens Jenneke Peter Jan Cornelis Smolders weduwe Adriaan Peter Bouwens en tweede jegens armentafel van Helvoirt met verwijzing naar schepenbrieven november 1721 en 12-3-1733. De schepenen verklaren dat gedurende afgelopen jaren rente op deze aandelen steeds is betaald.

256 Met instemming van schepenen stelt Hendrick Martens van Hal, armmeester te Helvoirt zich borg voor helft van onderhoud van kinderen die Anthonij Jansen Meijs, geboren te Helvoirt en zijn vrouw Barbara Walschot zullen krijgen gedurend hun huwelijk. Het paar verhuist naar Rijen.

255 IJsaack Ginhooven, koster, voorzanger en schoolmeester te Esch en Cornelis van den Braacken, vicepresident schepen te Esch leggen op verzoek van Johan Steven van Dompzelaar, secretaris van Helvoirt en Esch verklaring af. IJsaack Ginhooven verklaart dat hij 22-7-1734 ’s avonds bij het huis van weduwe Hendricus Verouden te Esch was, waar hij zijn intrek heeft. Daar hoorde hij dat Willem Coplaar aan Anthonij Oprust vroeg voor hem te getuigen dat hij van goed gedrag was. Willem Coplaar zei hem ook dat hij volgende morgen de secretaris van Esch wilde verzoeken om voor hem getuigschrift van goed gedrag op te stellen. Na enig heen en weer zijn Coplaar en Ginhooven 24-7-1734 naar huis van weduwe Verouden gegaan waar ook secretariaat van Esch was gevestigd. Daar hebben Anthonij Oprust en Simon Poederoijen getuigenis afgelegd van goed gedrag van Willem Coplaar met als getuige IJsaacq Ginhooven en Johan Steven van Dompzelaar. Cornelis van den Braacken kwam bij weduwe Verouden kort na het uitreiken van getuigschrift aan Willem Coplaar. Hij verklaart dat Poederoijen en Oprust naar eer en geweten hun verklaring van goed gedrag van Willem Coplaar hebben afgelegd. Hij verklaart dat getuigschrift op eerlijke gronden is verstrekt zonder dat iemand van aanwezigen tegenwerpingen had en dat allen inhoud van getuigschrift onderschreven.