Tussen twee vinnen van de koepel met boven het Kruis.
Eén van de punten van het programma: de Parochiekerk in floodlight plaatsen. Daarvoor leverde Philips Nederland de bestemde verlichting. Zij brachten o.a. TL-balken via de wenteltrap in de koepel naar het dak en verder op d’n schouder via het smalle gootpad van het kerkgebouw (om tegenwoordig dergelijke werkzaamheden uit te voeren wordt het werkgebied geheel veilig afgeschermd).
Daarna gemonteerd door enkele personeelsleden van elektriciteitsbedrijf J. Timmers uit Uden. Doordat op grote hoogte werd gewerkt werden zij geacht vrij te zijn van hoogtevrees. Een man nam de gelegenheid te baat om met zijn 6x6 camera vanuit de hoogte kleurige dia’s te maken.
En wat de koepel betreft er gaat een verhaal dat deze enigszins gedraaid is. Dat is niet verwonderlijk: de vinnen werken als een propeller. Zoals een boom niet altijd met de zon meedraait, maar ook mogelijk in tegenovergestelde richting staande in een laan door de wind met het bladerdek ook werkt als een propeller. Na ruim zestig jaar is de omgeving vanuit de hoogte van het kerkgebouw geen dorp meer en volledig bebouwd en veel groen armer.
Het verhaal gaat verder onder de foto's
De Kerkstraat met rechts het St. Jansgasthuis
Op voorgrond de groentetuin van het St. Jansgasthuis, op de achtergrond de kerktoren van de Pius X Parochie
Op voorgrond het kerkhof van de parochie, afgebakend met de hoge Italiaanse Populier. In het midden van links naar rechts de Odiliastraat, verder buurtschap Hoeve (deze en de vorige foto sluiten hierbij aaneen)
Richting Pastoor Spieringsstraat. In het midden van de afbeelding een kersenboomgaard
Richting Markt markante punten de slangentoren van de brandweer, schoorsteen wasserij DIKS waarop de vier letters onder elkaar, verder het rookkanaal voor de stoomketel van de Zuivelfabriek.
Een half jaar na de aanstelling van Pastoor de Louw (1943) bracht hij zijn verlangens naar voren: als eerste punt het verplaatsen van het Hoogaltaar, uitziend als een baldakijn gedragen door vier zuilen. Eind jaren veertig werd het Hoogaltaar in zijn geheel (!) 10 meter richting kerkgangers geschoven en 68 cm hoger geplaatst, een hele onderneming. Tegelijk werden de vier biechtstoelen ingebouwd.
Later met een wens om de koepel te voorzien van een plafond, want in de winter steeg alle warmte, verkregen van de met de cokes gestookte kachel, meteen de koepel in. Pastoor de Louw was zijn tijd vooruit: terwijl bij andere kerken de priester met de rug naar het kerkvolk stond keek in de Petruskerk de priester al begin jaren vijftig gedurende de H. Mis de kerkgangers recht in de ogen!
Toen was Uden nog echt een "groene" gemeente. Bedankt voor het artikel.
Yo
zei op 1 september 2021 om 21:36
Mooie foto’s! Jammer dat van de meeste herkenningspunten die Uden had, niets meer over is! Toren brandweer, schoorsteen Diks en van het melkfabriek, alles moet wijken voor (moderne) nieuwbouw. Groenste gemeente zal t nooit meer worden.
Lisette Kuijper
bhiczei op 2 september 2021 om 16:15
Bedankt voor jullie reacties, Reiny en Yo! Inderdaad heel jammer dat zo veel gebouwen en historische elementen er nu niet meer zijn in Uden. Gelukkig hebben we de verhalen, herinneringen en foto's nog!
