Touwke springen

Was iedereen terug van vakantie, werd Moekes verjaardag gevierd. Na rond de keukentafel de ‘borrel’ en diner waren we getuige van het touwtje springen. Ouder wil even jong zijn, ook door de jongeren werden voetjes van de onverharde ondergrond getild. Beelden uit de zeventiger jaren en het jonge spul is ondertussen een halve eeuw ouder geworden. Het andere eind van het springtouw zat gewoonlijk aan de ring in de muur. (Dienend voor de leidsels van het paard wanneer de boer de kar ter reparatie aanbood.)

Jongens en mannen heb ik zelden touwtje zien springen, wel herinner ik me uit de veertiger jaren een jongen die al lopend van huis uit(?) het schoolplein bereikte. Soms zag je een meisje het beoefenen en voegde op het goede moment er weer eentje bij. Een aardig kinderspel en ik kon er uren naar kijken. En lees: Voor kinderen vanaf een jaar of vier is het belangrijk dat ze het touwtje springen bij anderen gezien hebben. Dan willen ze ook over hun touw heen stappen of springen, en het touw achterlangs over zich heen draaien.

Tijdens het trappelen werd meestal een wijsje gezongen bij navraag aan m’n zussen kreeg ik van ieder een ander tekst zoals: ‘Muurtje, muurtje wat zie je wit, waarom heb je niet gebid, kan niet bidden heb geen mond ….. (verdere tekst ontbreekt.) Het andere: ’ Spring de boog maar in spring de boog maar uit.’ (het woord boog kan ook bocht zijn). Van Antoinette kreeg ik: ‘Waar kom jij zo laat vandaan? Heb je met je vriendje om de hoek gestaan? Hoeveel zoentjes heb je hem gegeven,1, 2, 3, 4, of 9.’ Op diverse websites op internet zijn  meer springtouwwijsjes te vinden.

In het Pre-Historisch Dorp van Eindhoven, actief touw maken met de brandnetelvezel, vroeg een van de bezoekers aan mij een springtouw van de plantenvezel. Dat vond ik tijdrovend en te kostbaar. En stelde voor een te maken van wilgenbast en leverde het 3,5 meter lange af met handgrepen van vlierhout.

Een ander kinderspeeltuig, wat denk je van de dames op de wip in de Efteling (foto Stadsarchief Oss, collectie Daan Scholte) in het verhaal Efteling: bakermat van herinneringen? Wie zouden er aan de andere zijde gezeten zijn? Misschien heeft de fotograaf daarvan ook beelden. Schater wanneer ik de afbeelding voor me krijg. De oudjes zullen niet meer in ons midden zijn en de houten balk vermoedelijk geruimd voor een groteren attractie!

De afbeelding uit de Efteling is toch ten tijde van het Rijke Roomse Leven, dames mochten zelfs in deze houding niet ter paard! Ja, daarvoor moesten zij wachten tot de zestiger jaren, op Mgr. Bekkers de paardenliefhebber.

En dacht aan de zin uit Het Dorp van Wim Sonneveld. Het verbaasde me, nu zelfs óns Moeke 71, ‘touwtje springen!’