Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Toen de Algemeen Overste van de Congregatie J.M.J, ofwel de Sociëteit van Jezus, Maria en Jozef, op 2 februari 1949 aan Cooijmans liet weten dat de zusters wegens gebrek aan religieuzen de parochie zouden gaan verlaten, begon een moeizame speurtocht naar alternatieven. De pastoor schreef alle congregaties aan die zich in Nederland met onderwijs bezig hielden, maar kreeg telkens nul op het rekest.
Tót hij antwoord kreeg van Moeder Pacifisa van de Zusters Penitenten te Haren: “Ik zeg niet ‘nee’” was haar boodschap, toen de pastoor haar vroeg om een nieuwe kloostergemeenschap te stichten in zijn parochie. En zo verhuisden zeven van de Harense slotzusters naar Lithoijen.
Het vertrek van de zusters J.M.J. pakte uiteindelijk, boven alle verwachting, heel positief uit. “Onze schooljeugd”, zo schrijft de pastoor in zijn parochiale gedenkboek, “is volgens het oordeel van de Inspecteur van Lager Onderwijs nu veel beter af. In plaats van een oude zuster van 73 jaar in de bewaarschool, staat die nu onder leiding van een fris jong meisje van 22 jaar, dat de bewaarschoolvormingscursus volgt”.
En niet alleen de kleuters, ook de bejaarden van Lithoijen voeren er wel bij. Cooijmans schrijft verder: “het verlies was niet groot, daar de Zusters van J.M.J. tegen de duidelijke bedoeling van de Stichting in, nooit arme oudjes meer wilden opnemen”.
Ook financieel bleek het vertrek van de Zusters J.M.J. per saldo gunstig voor de parochie. Het kloostergebouw werd verkocht aan de Zusters Penitenten te Haren en de netto opbrengst kon de pastoor besteden aan de zorg voor ouden van dagen die in gestichten buiten de parochie verbleven. Ook de financiële ondersteuning aan de armen, aan de gezinszorg, bij studie en aan andere vrome werken in de parochie profiteerden ervan.
De komst van de bidzusters van de Maaskant naar het voormalige Sint-Norbertusgesticht leidde ook tot een naamsverandering in “Slotklooster Jerusalem”. Die naam paste bij de namen van het moederhuis in Haren, Huize Betlehem (sinds 1501) en het zusterhuis in Reek, het Nazarethklooster (sinds 1858).
Ten slotte veranderde er veel voor zr. Elisabeth (de nieuwe overste), zr. Leonarda, zr. Gerarda, zr. Louisa, zr. Clara, zr. Caecilia en de twee zusters Petronella, die tot dan toe allemaal gewend waren zich louter aan een leven van gebed over te geven… De zusters hebben hun belangrijke werk voor de Lithoijense gemeenschap tot 1960 kunnen voortzetten.