Charles Grips

De stichting is druk bezig met een expositie rondom Charles Grips. Tijdens de opening, op 6 september 2020 in DePetrus in Vught, zullen tevens een boek en documentaire over het leven en werk van deze bijzondere kunstenaar worden gepresenteerd. Verder is er een website (www.cjgrips.nl) met informatie over de schilder.

Een [ingekorte. Redactie] levensbeschrijving door Suzanne Pennington-de Jongh:

Jonge jaren

Carolus Josephus Grips werd in 1825 in Grave geboren als zoon van Johann Hubertus Grips en Gertruyde Cruysen. Zijn ouders begonnen in Grave een bloeiend hoedenatelier. Ze behoorden dan ook tot de gegoede burgerij. Het echtpaar kreeg vijf kinderen.

De oudste zoon zette het bedrijf voort en Carolus was voorbestemd voor de geestelijke stand. Hij studeerde tussen 1842 en 1845 aan het kleinseminarie Beekvliet in Sint-Michielsgestel, maar besloot om - met toestemming van zijn ouders - in de leer te gaan bij schilder Jan Hendrik van Grootvelt. Die was echter niet van grote invloed op zijn werk. Op diens atelier leerde Grips wel Antoon François Heijligers kennen, met wie hij een hechte persoonlijke en artistieke band ontwikkelde. De welstand van de familie Grips groeide aanzienlijk in deze periode. Daardoor kon Carolus in Antwerpen wonen en een cursus Antieken volgen aan de Koninklijke Academie van Schone Kunsten. Samen met Heijligers vertrok hij in 1850 naar Antwerpen, waar Carolus werd veranderd in Charles. Kort daarna keerden zij terug naar Grave, uit deze periode dateren de eerste geschilderde werken door Grips.
In 1857 trouwde Heijligers met Charles’ zus, Caroline. Charles trouwde in die periode, met Hendrika J. Th. Thijssen uit Utrecht. In 1866, kort na de geboorte van een eerste kind dat na dertien dagen stierf, overleed zij. In 1867 hertrouwde Charles met Hermine Gerdessen uit Vierlingsbeek. De beide echtparen deelden een herenhuis in Grave totdat Grips en Heijligers in 1868 besloten naar Brussel te verhuizen. Ze waren overtuigd dat Brussel een betere uitgangspositie als kunstenaar bood op de kunstmarkt.

Brussel

In Brussel deelden beide echtparen wederom een woning, eerst in het noorden van de stad, later in het centrum. De laatste twee jaar in Brussel woonde Charles met zijn gezin in Schaarbeek. De beslissing om naar Brussel te verhuizen bleek een goede, de Belgische hoofdstad was in die periode een bloeiende culturele stad. Charles Grips verkocht in die jaren veel genrestukken. Vooral de internationale contacten die de schilder opdeed in Brussel waren hierbij van belang. Opvallend is, dat zijn werk nauwelijks positief werd besproken in dagbladen of tijdschriften.
Halverwege de jaren ’70 stagneerde de Belgische economie en daarmee de verkoop van schilderijen voor zowel Grips als Heijligers. Ze besloten Brussel te verlaten. Heijligers vertrok in 1878 naar Den Haag, het gezin Grips in 1880 naar Vught. Hier kon Charles profiteren van de connecties van zijn familie en de talrijke opdrachtgevers uit kerkelijke kring. Deze twee inkomensbronnen verzekerden de schilder van een vast inkomen.

Vught

Op het Vughtse Marktveld liet Charles in 1880 een statig woonhuis bouwen met op de eerste verdieping een atelier. Vanwege de gedaalde verkoop van zijn genrestukken ging de schilder zich toeleggen op specifieke opdrachten. Hij schilderde portretten - ook een zelfportret - en kopieerde in opdracht schilderijen, [daar] ik de opbrengst daarvan ook voor het huishouden minstens nodig heb (…) het is voor mij een noodzakelijkheid, dat ik op welke manier dan ook nu en dan moet trachten aan geld te komen. Daarnaast gaf de schilder les, onder meer aan zijn zonen Frits en Ernest en aan de latere symbolist Antoon van Welie, die gedurende twee jaar in zijn atelier studeerde en werkte.

Vanaf 1900 schilderde Grips nog maar zelden, in dat jaar liet hij een groot gedeelte van zijn inventaris - onder meer meubels, aardewerk en metalen voorwerpen - en zijn schilderijencollectie veilen. In 1920 overleed de schilder op 94-jarige leeftijd in Vught. Charles Grips stond aan de basis van een kunstenaarsgeslacht dat zich nog drie generaties zou voortzetten.