Nee, we bezitten geen enkel hard bewijs dat de beroemde Bossche schilder Jeroen Bosch opdrachten kreeg vanuit of voor het kartuizerklooster in Vught. In 1472 namen kartuizermonniken een zusterklooster aan de Dommel over en bouwden het om tot een volwaardig kartuizerklooster. De grote verbouwing en inrichting van dit klooster vielen ongeveer samen met het werkzame leven van de schilder Jheronimus Bosch (roepnaam Joon) (ca. 1450-1516). Daarom is het heel goed mogelijk dat hij relaties met het klooster gehad heeft en er schilderijen van zijn hand of uit zijn werkplaats aan de kloostermuren gehangen hebben, ook al bezitten we geen documenten erover.
Zeker is dat ze een gemeenschappelijke kennissenkring hadden, waaronder leden van het stadsbestuur en de Lieve Vrouwe Broederschap en functionarissen van kerk en kapittel van Sint-Jan. De broeders en de kerkmeesters waren tijdens de verbouwing van het kartuizerklooster ook aan het bouwen: de broederschap voerde haar plan uit tot bouw van een nieuwe kapel aan de Sint-Jan en de Sint-Janskerk zelf stond al jaren in de steigers en werd alsmaar groter en gotischer. Slim samenwerken en gemeenschappelijk gebruik van arbeiders (klinkt heel modern) ligt dan voor de hand. Dit gold natuurlijk ook voor de stoffering van het gebouw. Goede schilders waren schaars in Den Bosch.
In de stad en directe omgeving woonden gefortuneerde personen van aanzien. Sommigen hadden relaties met het hertogelijke hof. De plaatsvervangend hoogschout van stad en Meierij, Jan Heym, bewoonde kasteel Maurick in Vught en was zodoende buurman van de kartuizers. Frederik van Egmond (‘Schele Gijs’) en zijn zoon Floris (‘Fleurken Dunbier’) waren legeraanvoerders in dienst van de hertog. Ze bezaten grote huizen in de stad. Tijdens de veelvuldige maaltijden van de broederschap troffen ze elkaar. Deze lieden waren ook goede bekenden van de kartuizers. Frederik Heym, zoon van plaatsvervangend hoogschout Jan, was ingetreden in Vught en zijn broer Simon had het klooster als laatste rustplaats gekozen. Toen de bastaardzoon van Floris van Egmond ‘onder de pannen’ gebracht moest worden, zorgden vader en grootvader ervoor dat er een eigen cel voor hem gebouwd werd in het Vughtse klooster. Bij een dergelijke schenking paste een mooi schilderij met de schenkers en hun patroonheiligen erop. Zo kon de devotie van de kloosterlingen vergroot en de herinnering aan de schenkers levend gehouden worden. Werd Bosch door deze heren ook bekend bij het hertogelijke hof?
Ook via andere wegen is het aannemelijk te maken dat er relaties bestaan hebben tussen de Vughtse kartuizers en Jheronimus Bosch en dat Bosch zich door hen heeft laten inspireren.
Zeker is dat ze een gemeenschappelijke kennissenkring hadden, waaronder leden van het stadsbestuur en de Lieve Vrouwe Broederschap en functionarissen van kerk en kapittel van Sint-Jan. De broeders en de kerkmeesters waren tijdens de verbouwing van het kartuizerklooster ook aan het bouwen: de broederschap voerde haar plan uit tot bouw van een nieuwe kapel aan de Sint-Jan en de Sint-Janskerk zelf stond al jaren in de steigers en werd alsmaar groter en gotischer. Slim samenwerken en gemeenschappelijk gebruik van arbeiders (klinkt heel modern) ligt dan voor de hand. Dit gold natuurlijk ook voor de stoffering van het gebouw. Goede schilders waren schaars in Den Bosch.
