Toen de paters Redemptoristen rond 1850 gevraagd werden om ook in West-Brabant volksmissies en retraites te geven, vestigden ze zich in Roosendaal. Daar begonnen ze in 1868 in een noodkerk en in overleg met de bisschop van Breda bouwden ze vervolgens een klooster met een openbare kerk.
Voor de nieuwe kerk kozen ze uit de verschillende ontwerpen dat van architect Th. Asseler uit Amsterdam. In 1874 kon de nieuwe kerk, gewijd aan Onze Lieve Vrouwe van Altijddurende Bijstand, in gebruik worden genomen.
Het klooster, een ontwerp van architect Van der Vaart uit Oud-Gastel, was in 1877 klaar. Het werd achter de drie huizen op de Dwarskade gebouwd, grotendeels op de plaats waar de noodkerk had gestaan. Voordien woonden de paters in een huis aan de straatzijde, dat men later verhuurde.
Tussen 1963 en 1968 restaureerde architect J. Hurks de kerk. In 1967 werden de refter en de recreatieruimte uitgebreid. In 1985 volgde een nieuwe verbouwing, ditmaal voor het provincialaat van de redemptoristen.
Missies en retraites worden niet meer georganiseerd vanuit het klooster. In maart 2003 is het klooster overgedragen aan de parochie. Die nam het gebouw in gebruik als kantoor en voor pastoraal werk.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
