
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Bij mijn Eerste H. Communie, op 1 juli 1945, kreeg ik van een tante een schilderijtje van Sint-Jozef. Nu kon ik op mijn slaapkamer zijn afbeelding versieren: de wilgenkatjes stonden in maart in bloei en ik plukte ze langs de slootkant in het Stichtje op de Maasstraat. Het was soms lang zoeken naar een potje om de stekken in te plaatsen, want jampotjes hadden we thuis niet.
Twee broers van mij traden eind jaren ‘40 in in het klooster van de St.-Jozefcongregatie van Mill Hill. Het enige bekende bedevaartsoord van de H. Jozef in Nederland is Smakt, ook het Pieterpad loopt langs het kerkje daar.
In de vijftiger jaren organiseerde pastoor De Louw jaarlijks in maart een bedevaart per bus naar deze plaats. In de jaren ‘60 gingen wij er op zondagmiddag met eigen vervoer naar toe.
Zo reden wij in onze eend met Vader en Moeke naar Smakt. Vader vond het te vroeg om al in de kerk te zitten. Uiteindelijk kwam Vader op het nippertje de kerk binnen, waarna Kardinaal Alfrink met het Lof kon beginnen. Thuis hadden we een gezegde: St.-Jozef van Smakt wijst je de kerk uit. Het beeld van St.-Jozef wijst namelijk met een uitgestoken vinger naar buiten. Wat de eigenlijke betekenis van dat gebaar is, weet ik niet.
St.-Jozef was de echtgenoot van Maria en de pleegvader van Jezus. Tegenover ons woonde een echtpaar met een zoontje en het was altijd een aardig gezicht wanneer zij samen, het kind in het midden, hand in hand naar de kerk liepen. Wij noemden dat gezin dan ook de H. Familie: Maria, Jozef en Jezus. Cato was Maria, heel sober in de omgang, en Toon was dan Jozef en toevallig zelf ook timmerman.
Maart was ook de maand van de Vasten. Wij vastten al wel het gehele jaar door, vergeleken met nu. En snoep, daar hadden we geen potje voor nodig. Bij Piet “den Dikke” Derks, onze kruidenier op de Volkelseweg, kregen we soms een haffel snoep. Thuis was met één rondje je handje leeg.
Soms werd er op zondag bij Bertje Zomers in de Stationsstraat paarskleurig snoeppapier van een cent verkocht en kregen we wel eens sèpkaatjes, drop in de vorm van een zittende kat. Het was ook de maand voor het eerste pootgoed in Den Hof, vlodderbonen en tuinbonen. Deze bonen mochten dieper gezet worden, hier gold de regel niet dat “ze de kerkklokke moete hore luije”.
Het zaadgoed werd van te voren enkele dagen in groene zeep geweekt voor de bestrijding van de zwarte bonenluis, maar desondanks zagen de stengels in de zomer helemaal zwart van het ongedierte.