In het jaar 1798 is de Catharinakapel, die vanaf 1648 aan de rooms-katholieke gemeenschap van Ledeacker was onttrokken, weer teruggegeven. Er ontstond zelf een nieuwe parochie. Op basis van het boek “200 Jaar "op 't Leecke". De geschiedenis van Ledeacker 1798-1998” (Ledeacker 1998) van D.J. van Duijnhoven schreef Henk Kempen een verhaal voor onze website, dat we in delen publiceren.
Graf van pastoor Arts (foto: Wies van Leeuwen / Provincie Noord-Brabant. BHIC fotonr. PNB001050423)
Kerkhof vergroot
In 1926 is het kerkhof weer vergroot, voor de verhoging is de grond gebruikt van de uitgraving voor de nieuwe zijbeuk aan de kerk. De graven van de overleden pastoors lagen vlak naast de kerk en moesten worden uitgegraven. Hiervan is het volgende opgetekend
Het graf van Pastoor Arts is verplaatst, de kist was zeer broos, nat en zwaar, en het verplaatsen ging zeer moeilijk. Van de pastoors Petrus Jansen, Antonius van Geffen en Martinus van den Oever zijn alleen de zerken verplaatst; de kelders met kisten zijn blijven liggen en volgestort met zand. Boven de plek, waar voornoemde pastoors begraven liggen, is tegen de muur van de kerk een gedenkplaat aangebracht.
Nadat Pastoor Arts op 2 februari 1917 was gestorven, en naast de eerder in Ledeacker overleden pastoors was begraven, werd benoemd Johannes v.d. Vaart, geboren 1871 te 's- Hertogenbosch, hij was in 1897 priester gewijd, tot 1903 kapelaan te Wanroij, tot 1906 kapelaan in Loon op Zand en van 1906 tot 1917 kapelaan in Oeffelt. Deze pastoor ging voortvarend aan het werk om op velerlei gebied verbeteringen aan te brengen. Al in het eerste jaar liet hij een nieuwe pastorie bouwen. Hierover heeft hij het volgende opgeschreven:
Anno 1917. 23 Maart is ondergeteekende met het afbreken van de zeer vervallen pastorie begonnen. Oorspronkelijk lag het niet in mijn plan eene geheel nieuwe pastorie te bouwen, vooral omdat het in de oorlogsjaren alles duur was. Toen ik echter begonnen was, bleek het dat de fundamenten zeer slecht waren, daarop kon niet verder gebouwd worden. Daarom is toen alles afgebroken, behalve de tuinkamer, die pas 25 jaren geleden gebouwd was; ook eene muur van de slaapkamer, to. de stal van Bernardus van Dommelen is blijven staan. Gedurende de bouwtijd, van half maart tot half october, heb ik in het patronaatsgebouw gewoond, en mij tamelijk moeten behelpen. Ik was verheugd de nieuwe pastorie te hebben kunnen voltooien, reeds tientallen jaren hadden mijn voorgangers daarnaar verlangd, maar om de grote kosten was alles blijven hangen. Thans bezitten wij een nette, eenvoudige pastorie, waarin veel ruimte en die ook solied gebouwd is. De onkosten, die ik op mij had genomen, zijn groot geweest, eindrekening fl. 10.409,95.
De pastorie van Ledeacker (foto: Wies van Leeuwen / Provincie Noord-Brabant. BHIC fotonr. PNB001050411)
Interieur van de kerk
Vermeldenswaard is ook, dat in 1920 op de preekstoel drie tableaus zijn aangebracht, voorstellende de 3 Evangelisten, door kunstschilder G. Jacobs uit Vierlingsbeek voor 25 gld. per tableau. Er werden drie weldoeners gevraagd om elk een stuk te bekostigen. Na de hoogmis, waarin deze mededeling was gedaan, meldden zich spontaan drie weldoeners.
In januari 1921 is besloten een kruisweg te laten schilderen door G. Jacobs te Vierlingsbeek. De oude kruisweg bestond uit papieren drukprenten van weinig waarde, alleen de lijsten waren goed en bleven behouden. Elke statie kostte 30 gld, de schilder heeft het goedkoop gedaan omdat hij zonder werk was. Er werd een beroep gedaan op de parochianen, om zich als weldoener voor een statie te laten inschrijven.
H. Mis in de Catharinakerk (collectie H. Kempen)
Op pag. 140 van het R.M. schrijft Pastoor v.d. Vaart :
Bij toeval was ik in de gelegenheid een mooi altaar van zandsteen te kopen, afkomstig uit de kerk IJsselmuiden-Kampen, de prijs was fl 300,-, daarbij kwam het afbreken, verzenden en opbouwen 100 gld.
Zeven boeren hebben ingespannen, en hebben het vanuit de wagon te Boxmeer alhier gebracht op 31 maart 1919. Om de kerk niet te belasten heb ik het zelf maar betaald.
Door de drukte met het bouwen van de school is het altaar een paar maanden op het kerkhof blijven liggen. In de week van Hemelvaart is het altaar door Toon Peters en J. Cornelissen opgebouwd. 1 Juni was alles gereed, terwijl niets verloren is gegaan.
Toven erbij
De Toven wordt in 1920 aan de Parochie Ledeacker toegevoegd. Dit wordt op de pagina's 388-389-390 (R.M.) uitvoerig beschreven.
Reeds eerder was door de vorige Pastoor getracht om de Toven bij de Parochie te krijgen omdat de bewoners altijd in Ledeacker naar de kerk kwamen, maar de Pastoor van Rijkevoort was hiervan niet gediend.
In november 1919 werd alsnog een poging gedaan, door de banken in de kerk bij voorkeur aan de parochianen te verpachten. In december 1919 waren alle plaatsen door de parochianen gepacht. Een bewoner kwam om inlichtingen (knuppel in hoenderhok) en twee bewoners van de Toven spoedden zich naar de Vicaris van het Bisdom om zich te beklagen.
Pastoor C. de Kort van Rijkevoort was geraakt en stapte ook naar Den Bosch. De Bisschop, die inmiddels door Pastoor v.d. Vaart was ingelicht, stelde voor de zaak onderling te bespreken. De Pastoor van Rijkevoort stemde in, mits een schadeloosstelling van 1500 gulden. Pastoor v.d. Vaart schrijft hierover: 'omdat de som te hoog was, heb ik besloten de helft voor mijn aandeel te nemen, en 750 gld. voor de kerk.' De Toven omvatte zeven huizen.
Een brief van het Bisdom, gedateerd 18-4-1920, werd op zondag 25 april in de kerken van Ledeacker en Rijkevoort, voorgelezen. Hiermede kwam aan deze kwestie een einde.
