
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
Chat is online op maandag t/m vrijdag van 10.00 - 16.00 uur en van 19.00 - 22.00 uur.
Op dit moment zijn we offline. Je kunt je vraag stellen via e-mail of WhatsApp: 06-12887717 (alleen berichtjes)
Meer informatie over de chat-service? Klik hier
In de tweede helft van de negentiende eeuw nam het aantal klachten over de kwaliteit van het drinkwater (dat men betrok uit putten) in Eindhoven schrikbarend toe. Een kwaliteitsonderzoek in 1890 leverde trieste uitkomsten op, maar acties van de kant van het gemeentebestuur bleven uit. Een nieuw onderzoek in 1899 leidde tot het advies een gemeentelijk waterbedrijf op te richten. Dat advies werd opgevolgd, en in 1900 besloot de gemeenteraad tot de aanleg van een heus waterleidingnet, zoals bijvoorbeeld Helmond dat al kende.
In 1903 begon men daadwerkelijk met de aanleg van het drinkwaternet, daarbij inbegrepen een watertoren, een machinekamer met ketelhuis, twee dienstwoningen en kantoorruimten, twee stoomketels, twee stoompompinstallaties en een buizennet. Bovendien bepaalde de gemeenteraad dat het waterleidingbedrijf ten minste één uur gaans van het centrum van Eindhoven moest komen. Zo kwamen pompstation en watertoren buiten de grenzen van de toenmalige gemeente Eindhoven te liggen, namelijk in Stratum. Stadsarchitect L.J.P Kooken maakte het ontwerp van de watertoren en leverde de tekeningen.
In 1904 metselde burgemeester P.H. van Mens het Eindhovense gemeentewapen officieel in de in aanbouw zijnde toren. Het jaar daarop werd het drinkwatersysteem feestelijk door commissaris van de koningin Van Voorst tot Voorst in gebruik genomen. De toren doorstond onbeschadigd de Tweede Wereldoorlog. Gebrekkig onderhoud begon de toren echter parten te spelen. Het metselwerk verkruimelde totdat de situatie op een gegeven moment zo belabberd was, dat er geen andere keuze overbleef dan afbraak.
Daarbij kwam dat eind jaren zestig de capaciteit van de watertoren ook onvoldoende was geworden om aan de steeds groeiende vraag te kunnen voldoen. In 1970 ging men over tot afbraak van de toren en bouw van een nieuwe en veel krachtiger watertoren op nagenoeg dezelfde plaats, naar ontwerp van Wim Quist. De nieuwe watertoren stond echter niet meer aan de Willem Elsschotlaan, maar aan de Anton Coolenlaan, dus om de hoek.