De zusters Penitenten hielden Memorieboeken bij over hun klooster en hun gemeenschap. Ze vertelden van alledaagse dingen, zoals de aansluiting van waterleiding aansluiten omdat de Maas vervuild was met overleden soldaten, maar ook bijzondere gebeurtenissen in de omgeving. Erna Hodenius schreef hun verhalen over. Deel 6 van hun belevenissen.
Op 6 december hebben wij allen verrassingen …. Ieder huisgezin een pak speelgoed voor de kinderen ook stoffers die we missen konden en koekjes als versnapering. Het was voor hun allen een blijde dag geweest. In dec heeft het comité het niet meer vol kunnen houden met de voeding en hebben wij op 17 dec weer de heele voeding op ons genomen, dit hebben we gedaan tot 6 feb toen is de eerw moeder van Haren op visitatie geweest en oordeelde dat het al ontzettend druk was voor de zusters en dat er andere maatregelen moesten getroffen worden in de lentetijd kwam er ook nog meer werk in den tuin.
Intussen was er ook een comité van materialen opgericht genaamd De Hark, en daardoor was het nu mogelijk kookkachels en potten en pannen voor de evacuees om aan te komen. Dat was een verlichting toen hebben ze zelf ook weer de was gedaan, maar er bleef onder de verschillende bewegingen niet die eensgezindheid die er eerst was, dat bracht de vele noodwendigheden nu in die groote bijeenwoning van menschen vanzelf mee, nu er gekookt gewassen en moest gedaan worden. Toen het lente geworden was hebben 2 mannen der evacuees geheel onze tuin omgespit, ofschoon ze bij andere menschen veel hooger loon konden verdienen, de evacuees hebben ook veel bij andere menschen gewerkt en later in maart en april zijn ze verplicht geworden aan de wegen te gaan werken. Het vliegveld te Keent was hier dichtbij, we konden op zolder de vliegtuigen zien dalen en stijgen en gereed zien liggen.
In de maanden jan februari en maart is het vreeselijk erg geweest met vliegende bommen die van Duitschand uit, hierheen werden gestuurd en overal grote vernielingen aanrichten. Ook kwamen hier nog Duitse vliegtuigen en dan donderde het afweergeschut bij de Graafsche brug en op het vliegveld. Een regen van vuur vloog hier langs onze kapelramen naar beneden en vloog neer op kerkhof en in ons bosch, toch was dit neervallend vuur krachteloos, in het begin waren de zusters vol schrik, maar omdat het niet schaadde durfden we s’avonds toch te bed gaan, al konden we van t gedruisch niet slapen. De vliegende bommen kwamen zoo maar zacht voorbij gefloten.
Op 2 maart 1945 is hier dicht bij ons klooster een vliegende bom neergevallen ’s morgens onder de H mis, de muren schudden, de godslamp maakte een sprong van een halve meter, in onze buitenkapel gaven de menschen een gil. Het bovenlicht der deur was eruit geslagen, de deur open en men heeft in het vuur de ramen der kapel achter het altaar was er nogal veel beschadigd. De ramen van het rectoraat waren er helemaal uitgeslagen met de spijlen erbij. Er waren veel ruiten kapot in spreekkamers beneden en op de slaapkamers boven en in de naai en bewaarschool. Alles samen 89 ruiten. Verder naar binnen was er niet veel kapot, enkele ruiten in waschhuis en gang en slaapzaal. De schade aan daken nl pannen en leien en houtwerk alles te samen bedroeg naar schatting f 950 alsoo is het door een rijksschatter J Arts uit Ravenstein getaxeerd. Het zal door het Rijk vergoed worden.
Rector Coppens (Bron: BHIC, Beeldcollectie Ton Cruijsen nr. 1903-001387)
13 maart 1945 is onzen zeer eerw heer Coppens bij een fietstour te Grave door een militaire auto der Engelschen aangereden en met een hersenschudding naar het ziekenhuis te Nijmegen gebracht en daar overleden. Zijn eerw heer kanunnik van de orde van preemmatris [bedoeld zijn norbertijnen. Red.] van de abdij ’t park te Leuven en zou in gewone omstandigheden te Leuven in de abdij begraven moeten worden. Daar dit niet mogelijk was, werd zeereerw begraven te Heeswijk in de abdij van hetzelfde orde.
Het heeft heel wat moeite gekost vooraleer het toegelaten werd het lijk te vervoeren over de Nijmeegse brug, het kantongerecht kwam er bij te pas. Eindelijk kon het vervoer plaats hebben en het stoffelijk overschot van onze geliefde rector is nog bij het vervoer even hierlangs gebracht en in onze kapel tentoongesteld voor al onze zusters en ook vele buitenmenschen wilden zeereerw nog een laatste maal zien.
Pater directeur was in die dagen juist hier en kon alles regelen en plechtige uitvaartmis had ook hier plaats en een in de parochiekerk en de prior van Heeswijk werd belast om met pater directeur de tijdelijke zaken van de overleden te regelen. Wij hebben een schoon eetservies gekregen en nog vele kleine voorwerpen. De meubels zijn naar Heeswijk vervoerd, omdat Leuven niet te bereiken was.
De zeereerw heer Coppens heeft vooral in tijdelijke zaken in ons klooster nuttige dingen tot stand gebracht. Zoals vergrooting van tuin, en de aanlegging der cementen schutting, het planten van boomgaard enz. Wij blijven zijn eerw dankbaar in onze gebeden bedanken. De beelden van christus koning en van moeder Anna en de Engelen bewaarder hebben we in eigendom gekregen bij zijn dood, zooals hij ons altijd bij zijn leven beloofd had, die tuin moest dan voor de zusters beschikbaar gesteld worden heeft hij vaak gezegd en zoo is het geschied.
Pater directeur vond het ook nuttig dat de zusters ook wat siertuin hadden en daarom hebben we na dhr Reetons aanstonds het zoogenaamde bosch afgesloten van het rectoraat en voor de zusters gebruik gehouden. Pater rector van ons klooster werd aangesteld door den bisschop den zeereerw heer Henricus Slepen, geboren te Roermond 16 feb 1903. Gaarne had zijn eerw toch een gedeelte van het zoogenaamde bosch, en met goedvinden van pater directeur en het moederhuis is het bosch in tween gescheiden het grootste gedeelte met de grot van Lourdes en tot en met den engelbewaarder was voor de zusters en het andere gedeelte met tuinhuisje voor de rector. De houten schutting langs het heele bosch en kerkhof hebben we af laten breken en naar Haren vervoerd te gebruike van een kippenkooi en de muur achter het bosch laten verplaatsen langs den kerkhof welke wij moeten hebben laten vergrooten zoodat er ook bij den waschhuis 2 rijen graven kunnen bij komen. De grot van Lourdes bij het kerkhof hebben wij af laten breken en van de sloopblokken een afscheiding neer gezet in de tuin.
Rector Coppens bij de Lourdesgrot (Bron: BHIC, Beeldcollectie Ton Cruijsen nr. 1903-000265)
31 maart is L. Geurts met zijn gezin weer naar Nijmegen vertrokken, daar de frontlinie nu dieper Duitsland in was, kon men Nijmegen niet bereiken met beschieting en de bombardementen hielden op.
Wil je meer verhalen van Erna Hodenius over de Penitenten in Reek lezen?
