‘Secretaris Van de Werf is vrijwel aan het malen geweest; hij is de zwager van den weggejaagden burgemeester van Linden, De Wildt.’
Als de commissaris der Koningin bovenstaande regels schrijft, in 1913, is in Linden de rust wedergekeerd. Een jaar eerder was de nood aan de man in de kleine gemeente en dat alles te maken met de toenmalige burgemeester, Albertus Hendrikus de Wildt (1875-1931). Wethouders, raadsleden, inwoners en zelfs de belastingontvanger klaagden bij de commissaris in Den Bosch over het wangedrag.
De Wildts carrière begint zo mooi. Albert is een jongen uit Linden zelf, in 1875 geboren in het grote gezin van landbouwer Frans de Wildt. Hij is pienter en ambitieus en wordt al op 19-jarige leeftijd gemeentesecretaris van Heumen. En dat terwijl hij het diploma voor gemeentesecretaris nog moet behalen; dat gebeurt in 1898. Hij kan het ambt gemakkelijk aan want vanaf dat jaar vervult hij het ook in Linden. In 1904 trouwt hij met Rosalia Hamilton, een huwelijk waaruit vijf kinderen geboren worden.
De champagnefles kan open in december 1906 als de benoeming van Hare Majesteit wordt ontvangen: Albert wordt burgemeester van Linden. Hij blijft het werk van de gemeentesecretaris er gewoon bij doen. Wat hij nog niet weet, is dat hij dan, op 32-jarige leeftijd, al het hoogtepunt van zijn carrière heeft bereikt. Vanaf dan gaat het bergaf.
We lezen het in het klachtendossier dat de commissaris der Koningin bijhoudt. Blijkbaar is de Lindense jongen met zijn mooie handschrift heel geschikt als ondergeschikte ambtenaar, maar is het ambt van burgemeester te hoog gegrepen. Dat vereist een krachtige persoonlijkheid, zeker in die dagen, met machtige families die wethouders en raadsleden leveren die de baas zijn in de gemeenschap. Albert raakt aan de drank en niet zo’n beetje ook: hij stapelt fout op fout.
Op 30 december 1911 krijgen de wethouders van de commissaris der Koningin de opdracht hem te berichten over de tekortkomingen van hun burgemeester. Dat doen zij zonder enige aarzeling. ‘Hij zit veel in de herberg en weinig op kantoor’, schrijven ze op 2 januari. ‘Hedenmorgen eerst het café van Willems in Katwijk en een uur later het café bij het veerhuis.’ Daarna zwabbert Albert op zijn fiets naar huis, niet naar kantoor. Op het gemeentehuis zit iemand vergeefs op hem te wachten. De dag erna is hij weer op de lappen. Inmiddels wordt de administratie een zooitje. Aktes worden niet op tijd geregistreerd waardoor boetes worden opgelegd, die de burgemeester probeert te voorkomen door aktes van een andere datum te voorzien. Een geboorte wordt te laat ingeschreven omdat de burgemeester foetsie is, met de enige sleutel van het raadhuis op zak. Hij maakt fouten in geboorteakten, zijn ooit zo fraaie handschrift wordt met inktvlekken besmet. In april 1912 is dat jaar nog geen enkele vergadering met de wethouders geweest; de belastingen worden niet geïnd omdat hij het raadsbesluit niet heeft bekendgemaakt en de jaarrekening over 1910 heeft grote tekortkomingen.
In juni 1912 is de maat vol. De Wild wordt, eervol, dat wel, ontslagen. Hij maakt zich uit de voeten naar Nederlands-Indië. Vrouw en kinderen blijven achter bij de gemeentesecretaris van Vierlingsbeek. In Soerabaja wordt hij weer gemeentesecretaris. Even gaat het goed, maar in 1918 bereikt de commissaris het gerucht dat De Wildt weer aan de drank is. De gemeenteraad van Soerabaja zet hem op wachtgeld en hij keert naar zijn vaderland terug waar hij in 1931 komt te overlijden. R.K. Schaakclub De Pion laat in een advertentie weten dat een eminent lid is heengegaan.
Illustratie
Er was in Den Bosch een klachtendossier over burgemeester Albert de Wildt aangelegd.
Dit verhaal verscheen eerder in dagblad De Gelderlander
Bekijk hier alle verhalen in de serie Hoog Bezoek
