Beheerster Hanneke Joosen van de Facebookgroep Ge zijt van Borgvliet stuurt de schrijver de onderstaande foto toe. Het rechtse huis is haar eigendom en woning. Van de historie weet ze dat het een timmermanswerkplaats zou zijn geweest. Maar verder? Dus haar vraag aan schrijver is: klopt dit? Het antwoord staat hieronder.
Oude Huijbergsebaan 313-315
De tijd voor de aankoop van het perceel door timmerman Ferdinand van Hooijdonk
Het gebied op de kaart van J.B. Adan, c. 1783
De kleine lichtblauwe stip op de kaart van landmeter J.B. Adan is de locatie van de onderhavige ondergrond van de woning. De kaart is gemaakt in opdracht van de markies van Bergen op Zoom in 1783, 1784. Het perceel ligt binnen de heerlijkheid van Borgvliet. Na het einde van het feodale stelsel eind 18e, begin 19e eeuw wordt het gebied een domein van de staat. Vervolgens wordt Antonie Berbiers, rentenier en bierbrouwer, eigenaar en Francisca Meganck vruchtgebruikster. Op 5 augustus 1835 maakt de landmeter van het kadaster al een tekening van het gebied. De kadastrale kaart kent ook een omschrijving van de verschillende percelen: heide, hakhout en bouwland. De nog steeds aanwezige bocht in de Oude Huijbergsebaan is toen al duidelijk herkenbaar. Dan wordt eigenaresse Joanne Meganck van Waltherus Roosen. De familie Roosen-Meganck zijn grootgrondbezitters. Zij bouwen het buitenverblijf Rozenoord, nu sportpark, bij Nieuw-Borgvliet.
Aankoop van de grond door de bouwer van de eerste woning
Ferdinand van Hooijdonk, geboren op 4 maart 1852 in Woensdrecht, vertrekt op 7 december 1882 naar Bergen op Zoom. Hij heeft op 24 augustus 1882 als timmerman op Nieuw Borgvliet een stukje heidegrond en een gedeelte van een perceel dennenbos gekocht voor de prijs van veertig gulden. Het perceel is groot ongeveer 10 are en 50 centiare. De tussenliggende periode zal hij hebben gebruikt voor de bouw van een huis.
Kadastrale veldwerktekening, 1883
De landmeter legt de koop / verkoop vast in 1883 met een veldwerktekening. Ook het door Ferdinand te bouwen huis wordt ingetekend. Het betreffende registratie-artikel vermeldt ook nog 0,25 centiare mede-eigenaar mevrouw Meganck.
Ferdinand begint een timmerbedrijf
Dienstjaar 1887 van het kadaster kent een veldwerktekening vermeldende een bijbouw. De bijbouw op de kadastertekening zal zijn de later te vermelden timmermanswerkplaats in het wijkregister met gebouwen van 1915.
Kadastrale veldwerktekening, 1887
Dat Ferdinand een eigen bedrijf met zelfs drie werklieden (knechts) heeft, blijkt ook uit de registers van patentschuldigen, ook genoemd patentregisters, van 1890/1891, 1891/1892 en 1893/1894. Hij is ook binnenlands koopman in ’t klein.
Bron: Patentregister
De bevestiging van de aanwezigheid van een timmermanswerkplaats in het Wijkregister ca. 1915-1920 op straatnaam, huisnummer, gebouw en naam bewoner.
Bron: Wijkregister, c. 1915-1920
Ferdinand op de foto?
De beeldbank van het West Brabants Archief bevat de foto die je hieronder ziet. Het huis rechts op de foto zal het huis en werkplaats van Ferdinand zijn kijkende naar de verderop opgenomen bouwtekening. De man zittend op een stoel voor het deurgat van de werkplaats zal vermoedelijk Ferdinand zijn met links staand een knecht. Het huis met Franse kap en zijraam zal het in 1914 gebouwde huis met winkel en bakkerij van Alfred Kieboom zijn.
Zit Ferdinand op deze oude ansichtkaart? (Bron: West-Brabants Archief, nr. SOUE003)
In het Bevolkingsregister 1900-1920 staat het oude huisnummer Poorterij K 225 en het nieuwe Oude Huijbergsebaan 315. In dat register staat in de kolom beroep timmerman en de letter H. De H staat voor zelfstandige. Ferdinand overlijdt als timmerman op 15 december 1921.
De weduwe realiseert verbouw naar twee woningen
Op 16 december 1924 vraagt zijn weduwe Suzanna van Hooijdonk – Willemse bij burgemeester en wethouders om vergunning voor de verbouw van de bestaande woning en – volgens tekening – stal in plaats van werkplaats - tot twee woningen. De vergunning wordt verleend op 24 december 1924.
Bouwtekening van de bestaande gevel, 1924
De voorgevel in de zelfde bouwtekening na splitsing in twee woningen
Weduwe gaat over tot verkoop
Op 14 mei 1925 verkoopt de weduwe de twee huizen aan haar dochters Anna Cornelia en Adriana Maria. Op 10 juli 1927 verkoopt de weduwe ook nog een stukje erf links van de twee woningen. Op het stukje erf wordt de woning huisnummer 311 gebouwd. Op het perceel van huisnummer 311 wordt nog een tweede woning gebouwd met huisnummer 309. De weduwe overlijdt op 10 maart 1936.
Tot slot
Het huis waar Suzanna Catharina Willemse met haar ouders woont komt terug in dit verhaal.
