Stilletjes krakend
IJzers gesmeden
Langzaam over
Het ijs gegleden
Roerloos zonder
Enkel gebaar
Rietkragen ruisend
Oneindig gestaar
Er lagen dit jaar in de herfst veel eikels in het bos en volgens een bekende volkswijsheid zou dat wijzen op een strenge winter. Mogen we deze winter onze schaatsen weer uit het vet halen en ons dik inpakken tegen de ijzige kou? Hoe fijn zou het dan zijn om weer rondjes (of tochten) te maken op het zo vertrouwde natuurijs.
Schaatsen werd er bij ons thuis met de paplepel in gegoten. Als kleuter schaatste ik dan achter ’n stoel, samen met mijn zusje en broertje, vriendjes en vriendinnetjes. En hoewel ik geen natuurtalent was, ging het toch al vrij snel best aardig. Ik kreeg van ons mam houten schaatsen met veters die je onder je schoenen moest vastbinden. Om de haverklap lieten die ellendige dingen los en maakte ik een flinke smak op het ijs. Mijn dikke, stugge kleding zorgde ervoor dat het ’n hele kunst was om weer overeind te komen. Zo goed als het ging, probeerde ik met mijn halfbevroren vingers de schaatsen weer onder te binden. Het was een kwestie van vallen en opstaan. En brrrr, wat was het koud. “Als je maar goed rondjes blijft rijden, dan blijf je warm”, zei moeder dan. Maar op z’n tijd koek en zopie deed gelukkig wonderen.
Later kreeg ik noren, waarmee ik flink wat afstanden heb geschaatst. Ze hangen nu als herinnering op ‘n verloren plekje op zolder. Zou het er deze winter weer van komen? Het is maar de vraag, maar met die houten schaatsjes op de bevroren plas is de liefde voor natuurijs wel begonnen en die is nooit meer weggegaan.
Achter mijn tuin staan drie grote eikenbomen die ieder jaar naast veel werk aan bladruimen ook flink wat eikels voor de eekhoorns leveren. Dit jaar is het heel veel meer dan in de andere jaren en qua bladval veel langer gespreid dan anders.
De oude wijsheid uit het begin van dit charmante verhaal verkondig ik dus al de nodige weken. Hetgeen telkens voor veel gelach zorgt !
Ook de konijnen hebben zich dieper ingegraven dan in eerdere jaren.
Wat weten -vrezen- de dieren ? ?
Henk Beijers
zei op 20 december 2015 om 17:02
De vraag is natuurlijk....in hoeverre trekken de weergoden zich iets aan van al die volkswijsheden. We hebben januari nog voor de boeg en als je de volkswijsheden moet geloven dan kan er nog van alles gebeuren op basis van onderstaande uitspraken:
- vriest het de 11e nacht, zes weken vorst wordt er verwacht
- zonneschijn op nieuwjaarsdag betekent dat je veel appelen verwachten mag
- in de louwmaand mist, dan de lentemaand 't frist
- als in januari de vorst niet komen wil, dan komt hij zeker in maart en april
- geeft januari een sneeuwtapijt dan zijn we de winter nog zeker niet kwijt
- januari zonder regen is de boerenstand een zegen
- draagt januari een sneeuwwit kleed, dan wordt de zomer zeer heet
- als de kat in januari in de zon ligt, lift ze in februari achter de kachel
- als in januari de muggen zwermen, dan kun je in maart de oren wermen
- als het vriest op Driekoningendag [6e] dan vriest het 13 weken lang
- geeft Sint Hilarius [13e] zonneschijn, weldra zal het kouder zijn
- als het vriest met Sint Antonius [17e] dan dooit het op Sint Sebastiaan [20e]
- als het vriest op Sint Sebastiaan dan is het 2 februari met de vorst gedaan
Ik zou zeggen controleer de komende maand zelf wat er zoal van klopt!!!
Joop
zei op 20 december 2015 om 18:03
Niet de weergoden maar de dieren en hun voedsel zijn m.i. mogelijke signalen.
N.B. vanwege onze steeds maar weer in de werkelijke tijd verspringende kalenderdata kunnen de volkswijsheden ook niet kloppen.
Ik herinner mij bijv. een Pasen met mooi schaatsijs voor Margot (die met een of handig trucje snel 'uit beeld' springt :-))
Margot America
bhiczei op 21 december 2015 om 13:50
Veel dank heren, wat een wijsheden allemaal zo vlak voor Kerstmis :-)
Inderdaad Joop, het kan in januari en februari (of zelfs later) nog koud worden... we wachten het maar af.
R.Lacor-van den Heuvel
zei op 21 december 2015 om 19:16
Wat leuk die schaatsbeelden,mijn jeugd komt voorbij,ook op de ijzeren man in 1962 schaatste ik daar met kerstmis,na 16.00 uur weer netjes in blauw fluweel aan het diner bij mijn Tante in Den Bosch.In Breda tot 2011 bestuursfunctie in de vereniging IJSVERMAAK.Veel fotos van vroeger zelfs van mijn Ouders in 1927 !!! daar .Zie jubileumboekje 1885/2015.Fijne feestdagen
voor BHIC.Margot....een glas kerstwijn staat klaar op terugweg naar Breda.
Kerstgroeten voor alle medewerkers,Roos Lacor.
Mieke Sleddens-van der Eerden.
zei op 22 december 2015 om 09:52
Wat leuk al die verhalen ! Ik herinner me IJSVERMAAK in Breda. Was niet zo'n held op de schaats (z.g. botjes !) maar mijn verloofde, Jan Sleddens, hield me stevig vast !!! Dat was in de jaren direct na de oorlog '40/'45. Later, in Boxmeer wonend schaatste mijn man, als gymleraar met zijn klas nog wel maar ik heb het nooit meer gedurfd!
Margot America
bhiczei op 22 december 2015 om 12:18
Wat leuk dat dit verhaal zoveel mooie herinneringen levend maakt, dank u wel Roos en Mieke! Roos, dat kerstwijntje houd ik graag te goed, erg leuk! :-)
