De Mark is al heel lang van belang voor het scheepvaartverkeer en dus een economische factor. Voor de stad Breda natuurlijk, maar ook verder stroomopwaarts, voor Hoogstraten. Breda profiteerde al in de 12e eeuw van het scheepvaartverkeer doordat iedereen die over de rivier langs de stad kwam, tol moest betalen. Over de vrije vaart op de rivier vochten de Heren van Breda en die van Hoogstraten dan ook regelmatig geschillen uit.
Het belang van de rivier laat zich ook aflezen aan het feit dat zelfs de landsheer zich er mee bemoeide. Zo verordonneerde keizer Karel V in de zestiende eeuw aan de stad Breda dat er geen hindernissen in de Mark mochten worden opgeworpen tot aan Hoogstraten toe. Als gevolg daarvan hebben er heel lang weinig of geen bruggen over de Mark gelegen. Men moest de rivier oversteken via voorden.
Om diezelfde reden hebben er ook weinig watermolens op het bevaarbare deel van de Mark gedraaid, ook al om de doorstroming niet te hinderen. Toch zijn er wel verschillende watermolens geweest, bijvoorbeeld bij Meersel, waar de molen tegenwoordig geheel gerestaureerd is.
De Mark veroorzaakte van oudsher veel wateroverlast. Bij zware regenval en bij hoge vloed kwam al het aangrenzende land onder water te staan, en dat kon soms langdurig zijn. Aangezien de Mark tot 1827 in open verbinding met de zee stond, kende de rivier tot in Breda toe een getijdenbeweging. In de haven van Breda bedroeg het verschil tussen eb en vloed zestig centimeter. Dit hoogteverschil werd ook gebruikt om de havens van bijvoorbeeld Leur en Oudenbosch op diepte te houden, door bij laagwater krachtig te spuien en zo slib los te woelen en af te voeren.
De aanleg van sluizen in de monding bij Dintelsas dwong de rivier uiteindelijk in het gareel en maakte een einde aan de overstromingen. Toch kon bij dreigend oorlogsgevaar het land ten zuiden van Breda nog steeds onder water gezet worden door de grote militaire inundatiesluis van de vesting Breda af te sluiten. Daaraan kwam een einde door de ontmanteling van de vesting Breda in 1870.
Het belang van de rivier laat zich ook aflezen aan het feit dat zelfs de landsheer zich er mee bemoeide. Zo verordonneerde keizer Karel V in de zestiende eeuw aan de stad Breda dat er geen hindernissen in de Mark mochten worden opgeworpen tot aan Hoogstraten toe. Als gevolg daarvan hebben er heel lang weinig of geen bruggen over de Mark gelegen. Men moest de rivier oversteken via voorden. 
