Lang bekleedde Van Erp ook de functie van “deken”, dat wil zeggen dat hij namens de bisschop het toezicht uitoefende op de levenswandel van de geestelijken in zijn dekanaat, een kerkelijk district van een aantal parochies binnen het bisdom. Een deken stond in rang dan ook hoger dan de andere geestelijken (pastoors en kapelaans) in de regio.
Van Erp heeft enorm veel betekend voor Sint-Oedenrode en daar wilde het dorp ook wel voor uitkomen en iets voor terugdoen. Zo werd hij in 1928, op voordracht van de Rooise burgemeester, koninklijk onderscheiden op de dag dat hij zijn 25-jarig jubileum als pastoor van Sint-Oedenrode vierde. Van Erps verdiensten voor de gemeenschap werden op een rijtje gezet:
Hoofdadviseur van de Nederlandse R. K. Tabakbewerkersbond; stichter van een Gasthuis met scholen; stichter van het verenigingsgebouw Martinushuis; oprichter van Vincentius, Elisabetvereniging, R. K. Werkliedenvereniging, Middenstandsvereniging en Drankbestrijding; bevorderaar van de stoomzuivelfabriek; adviseur van de Boerenbond; oprichter van jongenspatronaten met de daaraan verbonden tekenschool; idem van het meisjespatronaat met knip- en naaicursus; stichter van een sanatorium voor tuberculoselijders; bouwer van een prachtige kerk; bevorderaar van een nieuwe parochie (Nijnsel). Kortom: een grote stuwkracht van geheel het sociale leven.
Tien jaar later, bij zijn 35-jarig pastoraat, stelt de burgemeester aan de gemeenteraad voor om Van Erp voor alles wat hij in die jaren voor de gemeente en haar inwoners heeft gedaan, een straat naar hem te noemen. De weg waaraan in al die jaren het Odagesticht, het K.J.V.-Huis en de kleuterschool van de Neulstraat tot stand zijn gekomen, tot aan de weg op de Hoef, zal vanaf 27 november 1938 de Deken Van Erpstraat gaan heten. Dat voorstel wordt onder luid applaus overgenomen.
Tussen deze twee momenten in viert Van Erp zijn gouden priesterfeest: op 7 juni 1934 gedenkt hij dat hij 50 jaar daarvoor tot priester werd gewijd, en het hele dorp viert mee, blijkens deze foto’s uit het album van Oda van Breugel, die zelf op de foto’s staat, waarschijnlijk als lid van de Katholieke Jeugdvereniging. De K.J.V. was een vereniging voor de vrouwelijke katholieke jeugd tot 25 jaar. Oda draagt een soort schild van bloemen met de afbeelding van een kelk, wat associaties oproept met de Graalbeweging, al was die in die tijd hoofdzakelijk actief in het bisdom Haarlem.
Doel van de K.J.V. was: “de rijpere vrouwelijke jeugd te vormen tot het georganiseerde lekenapostolaat, allereerst door haar te vormen voor haar toekomstige taak als echtgenote en moeder en verder door daden van charitatieve en apostolische aard”. En hier zien we die jonge vrouwen in optocht (in kruisvorm?) hulde en dank betuigen aan hun geestelijk leidsman, deken Van Erp.
