Wanneer een rivier door natuurlijke ontwikkelingen of door mensenhand geholpen een andere loop krijgt, ontstaat een nieuw obstakel in oude verbindingen. Een wijziging in de loop van een rivier is dan ook vaak de aanleiding voor een nieuwe oeververbinding in de vorm van een veer of een brug.
Kaart uit 1928. Klik voor een groter beeld
In de winter van 1474 op 1475 werd bij het Gelderse Well de zuidwaartse meander van de Maas die Bokhoven en Hedikhuizen van elkaar scheidde, doorgegraven. Het gebied dat de afgesneden Maasarm omsloot, de “Geldersche waarden”, bleef nog eeuwenlang Gelders bezit, al lag het nu ten zuiden van de Maas. Pas in 1958 is het bij de provincie Noord-Brabant gekomen.
1935: tegen het autoveer ligt ook een van de roeiboten. (bron: Alles wel in Well)
Vanaf het moment dat de Maas in 1477 een nieuwe loop kreeg, ging hier een veer varen van Well aan de noordoever naar het afgesneden gebied ten zuiden van de rivier. Over het bezit van dit Wellse veer ontstond begin zeventiende eeuw onenigheid. Otto van Arkel, Heer van Ammerzoden, had het veer verpacht, terwijl de prelaat van de abdij van Berne beweerde dat híj het veerrecht in erfpacht zou hebben van de Rekenkamer van het graafschap Holland.
Boeg van de Brabantse roeiboot in de haven van Well, 1985 (bron: Alles wel in Well)
Maar wie het veer ook bezat: eeuwenlang zijn er reizigers van Well naar de overkant en weer terug gebracht. In de eerste helft van de twintigste eeuw waren er naast een autoveer ook twee roeiboten voor personen en fietsen in bedrijf. De veerpont van veerman Stef Witjes overleefde de Tweede Wereldoorlog niet. In 1946 waren alleen nog de twee roeibootjes in dienst, waarmee per keer zo’n 10 personen en 4 à 5 fietsen konden worden overgezet.
Restanten van het pontje in de haven van Well, 1985 (bron: Alles wel in Well)
Na de oorlog heeft er waarschijnlijk helemaal geen veerpont meer gevaren tussen Well en de overkant. Het voetveer heeft nog wel geruime tijd gefunctioneerd. Op topografische kaarten uit 1956 en 1967 komt het voetveer in ieder geval nog voor, maar op een kaart uit 1978 staat het niet meer. Ergens tussen 1967 en 1978 moet het voetveer dan ook zijn beëindigd.
De restanten van het oude pontje liggen nog steeds in de voormalige haven bij restaurant ’t Wellse veerhuis. Er zijn wel plannen geweest om de oeververbinding tussen Well en Hedikhuizen te herstellen, maar die hebben tot nu toe geen concreet resultaat opgeleverd.
