Pastoor J.B. Mommersteeg had veel geduld moeten opbrengen voor hij de Zusters van Liefde van Schijndel kon verwelkomen. Zij hadden het te druk met huizen in Rijssen en Oijen. Johannes de Wit en zijn zusters Henrica en Francisca stelden hun huis ter beschikking, mits het geschikt zou worden gemaakt als klooster.
Na de toezegging door de congregatie in 1893 kon de voorbereiding van een huis voor liefdewerken beginnen. De zusters arriveerden op 1 juni 1894.
Foto: BHIC, collectie Provincie Noord-Brabant
Waarschijnlijk was het ontwerp van J. Heijkants. Het huis stond aan de voormalige Blaarthemseweg 19-21 in Zeelst. Het is in 1893 gebouwd en in 1895 en 1896 verbouwd en uitgebreid met een gasthuis. De kapel kwam in 1900 gereed. In 1908 bouwde kapelaan-architect Franken een boerderij en hij ontwierp ook de Lourdesgrot in de tuin. Ook vergrootte hij de kapel en de slaapzaal.
In 1944 vorderden de Engelsen het klooster. De zusters kregen onderdak bij de familie Baselmans. De andere bewoners werden links en rechts ondergebracht, maar bleven wel onder de dagelijkse zorg van de zusters. Het klooster was erg uitgewoond en beschadigd door de bombardementen en ontploffingen van het vliegveld.
Bij de verbouwing van 1951 kreeg het gebouw een nieuwe vleugel aan de rechterzijde. Het klooster is op 31 december 1968 opgeheven en verkocht aan de Stichting Huize Sele Veldhoven. De zusters verhuisden naar de Frederik Hendrikstraat. Het gebouw is in 1990 afgebroken voor het woon- en zorgcentrum Sele.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen aan de Maas, 2010
