Van de familie Verviers uit Oisterwijk is Emile de bekendste telg: in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw is hij vooraanstaand lid van verschillende fascistische kringen. In één van de vonnissen uit de rechtbank in Breda (1838 – 1930) ontmoeten we zijn broer Joseph, voor de ernstige mishandeling van een ex… van broer Emile.
uit register 23-726, scannummer 422
Het is een vrij stevig dossier dat Joseph Hubertus Verviers (11 juli 1892, van beroep ‘bankdirecteur’) bij elkaar heeft verzameld. Voor de oorzaak daarvan moeten we terug naar zaterdag 3 mei 1930, tegen zessen ’s middags. De 38-jarige Irma Schonk gaat vanuit haar woonplaats Calmpthout naar Oisterwijk, op weg naar het huis van haar ex, Emile Verviers. Ze heeft enige tijd ‘een verhouding’ met hem gehad en toen verzorgde hij haar financiën. Nu de amoureuze relatie is stuk gelopen wil zij haar geldelijke zaken weer onder haar eigen hoede nemen.
Ze klopt aan bij het ouderlijk huis van de familie Verviers en broer Jules opent de deur. Jules meldt dat Emile niet thuis is maar dat hij de boodschap zal overbrengen. Ietwat teleurgesteld vertrekt Irma weer en loopt naar het nabijgelegen café Heesakkers voor een kop koffie. Even overweegt ze de trein naar Breda terug naar huis te nemen maar als ze die mist, loopt ze voor de zekerheid toch nog even langs het huis van de Verviers. Een beslissing waar ze achteraf spijt van krijgt.
Razend
Want eerst luistert Irma aan de deur of ze de stem van Emile hoort. Als dat voor haar duidelijk is, klopt ze opnieuw. Nu opent broer Joseph die eerst opnieuw ontkent dat Emile thuis is, en als Irma aanhoudt, zegt hij dat Emile voor haar niet te spreken is. De vastbesloten Irma laat zich niet zo maar wegsturen en loopt achterom. En dat maakt Joseph razend. Eerst gooit hij ‘een groote hoeveelheid water’ over Irma heen die boos reageert. “Mogelijk heb ik mij daarbij wat sterk uitgedrukt”, geeft ze later toe. Joseph ramt met een vuist in haar gezicht en de vrouw valt tegen de grond en blijft daar liggen.
Joseph loopt op haar af en begint haar ‘met kracht’ te schoppen, op alle plekken waar hij haar maar kan raken. Vervolgens sleept hij de gewonde vrouw over de grond, om haar later ‘met kracht voort te duwen’, terwijl hij blijft schoppen, ondanks de smeekbede van haar: “Toe, sla me niet meer.” Maar hij stompt haar nogmaals een aantal keer stevig in haar gelaat, en zegt: “Zie zoo, nou heb ik je weggesleept en geslagen als een hond.”
Gehavend gebit
Irma strompelt terug naar café Heesakkers waar de dokter wordt geroepen om haar te verzorgen. Ook de tandarts wordt erbij geroepen om haar gehavende gebit te behandelen. Het duurt vijf dagen voordat zij weer in staat is om naar huis terug te keren. Hoe Emile reageert op dit voorval, wordt opmerkelijk niet opgetekend.
En verder in de familie? Jules is wel eens opgepakt vanwege gepleegde openbaren schennis, broer Bernard is verdacht van het plegen van ontucht met kinderen., zo staat terloops in het dossier. Aan dit illustere rijtje kan nu Joseph worden toegevoegd wegens ernstige mishandeling. De eis tegen hem: vierhonderd gulden boete of tachtig dagen hechtenis.
