Eindelijk gevonden waar ze eens stonden! De zes huisjes (sectie C 1247 t/m 1252) zijn rond 1838 gebouwd. De omgeving waar ze stonden werd in die tijd de Verwe genoemd. Eigenaar was Hendrikus de Ruijter, van beroep molenaar.
In 1869 werden ze verkocht aan bakker en winkelier Jacobus Swinkels. In de periode dat Jacobus eigenaar was ontstond er in 1884 brand in de zogenaamde Ruiterhuisjes.
Bericht over de brand
In 1885 werden de pandjes verkocht aan het gezin van Heessel, dat aan de Hambrug woonde. Wat later is Geertruda van Heessel, onderwijzeres in nuttig handenarbeid, eigenaresse van de huisjes met als adres Everse en de huisnummers A 1 t/m A 8.
Onbewoonbaar...
Wanneer de woningen toebehoren aan Adrianus Anthoniszoon van den Brand zijn de woninkjes zo slecht dat ze onbewoonbaar worden verklaard. Een aantal worden er afgebroken, maar vier bleven er staan. De gezondheidscommissie - waaronder de heer J. B. M. van der Hagen, fabrikant te Sint-Oedenrode - deed in 1904 verslag van haar bevindingen over de staat waarin de huisjes zich toen bevonden. Zij maakte melding dat van de overgebleven vier er twee volledig waren ingestort. Twee stonden er nog, met in elk huis een gezin bestaande uit man en vrouw met vijf kinderen.
De Ruiterhuisjes
Kadastraal waren ze gemerkt sectie C 1248, huisnummer A 7, met daarnaast sectie C 1247, huisnummer A 8. De woningen waren geheel opgetrokken van zonstenen, terwijl de zwakke éénsteensmuren op verschillende plaatsen waren gescheurd en naar buiten gezakt. Verschillende ruitjes waren stuk, het was er zo koud dat het er voor geen mens uit te houden was. Bovendien waren de woninkjes vochtig. Een bewoonster verklaarde dat er veel ongedierte aanwezig was. In een van de bedsteden waarin drie kinderen sliepen was een grote opening waar men de buitenlucht kon zien, waarvoor in de nacht een zak werd gehangen. In een stal stond een ton die als privaat dienst deed. Conclusie: de woningen waren zo bouwvallig dat aan verbeteringen niet werd gedacht. Afbreken was de enige oplossing.
... maar niet gesloopt
Toch werden de woningen na het vertrek van de bewoners niet gesloopt. Het bleek dat Van den Brand in een van de woningen was getrokken, waar hij bezig was verbeteringen aan te brengen. Met de andere woning was hij ook bezig. Een jaar later blijkt dat Van den Brand erin geslaagd was de huizen te verbeteren. De verklaring van onbewoonbaarheid werd ingetrokken.
Benzinestation
De Kazerne, 1949
Na Van de Brand waren de families Hagen van de Laack en de Jong-Maussen eigenaars van de twee huisjes. De twee overgebleven Ruiterhuisje, met daarnaast de vijf huisjes die in de volksmond 'De Kazerne' werden genoemd, werden verkocht. De koper was de Naamloze Vennootschap ‘Aral Nedeland N. V.’ en er werd een servicestation, benzinepomp met huis en tuin gebouwd.
Bronnen
BHIC, Gemeentelijk Kadaster Sint-Oedenrode, 1832-1971, toegang 7739 BHIC, Collectie Sint-Oedenrode, toegang 7767, 1805-1998 Rooijsche Courant Bep van Lieshout in Heemschild (1998) afl. 4 p. 105-109
Bronnen
