Uit ‘De Grondwet’: “De heer Hontelé zelf heeft het project voor het baantje gemaakt dat de navolgende afmetingen heeft: het loopvlak heeft in de bochten een breedte van 4 m, op het platte is het loopvlak 31/2 m, de bovenkant is in de bochten 21/2 m uit het peil, het platte vlak ligt nog 1 m uit peil. Onderaan is de baan 120 m lang. De bochten zijn zoodanig aangelegd dat zij niet kunnen wringen omdat zij deelen vormen van halve cirkels. Voorloopig wil de heer Hontelé nog een zandbaan houden met op het rijvlak een laag z.g. slakkenzand. Eventueel kan later een deklaag van cement worden aangebracht. De baan wordt bovenaan afgemaakt met een ballustrade van 80 cm hoogte. Al is het baantje dan wat klein, het zal vooral omdat het zulk een uitstekende ligging heeft wel de noodige belangstelling weten te trekken”.
(Westbrabants Archief)
En dat klopte wel, al was het maar omdat er zoveel andere banen richting oorlogstijd verdwenen. De betonlaag kwam er nog in 1940. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn er tot augustus 1944 regelmatig wedstrijden georganiseerd, hoewel over 1943 geen verslagen te vinden zijn. De Duitsers namen kennelijk geen aanstoot aan de Oranjegezinde naam. De eerste wedstrijden van 1941 trokken zeer veel belangstelling waaronder “een groot aantal leden van de Duitsche Weermacht, die zich met de vertoonde sport ook wel amuseerden”.
Dat was trouwens geen uitzondering, ook elders in het land is de sport, waaronder ook het voetbal, ‘gewoon’ doorgegaan. Of dat oogluikend werd toegestaan of omdat de organisator pro-Duits was? Het paste natuurlijk wel in de propaganda. Zeker in de eerste helft van de oorlog toen nog niet alle jongemannen werden opgeroepen voor de Arbeidsinzet.
Er zijn in 1945 nog een paar wedstrijden gehouden, maar niet nadat de directie het publiek had opgeroepen balken en planken te komen brengen om de baan te repareren - het hout was waarschijnlijk geconfisqueerd.
De Roosendaalse renner van dat moment was Jef van de Vijver (1915-2005), in 1937 en 1938 amateurwereldkampioen op de sprint. Hij werd in 1939 professional.
Achter de oude drukkerij staat nu een appartementencomplex. De betonbaan en de armoedige woningen eromheen zijn waarschijnlijk pas voor de bouw daarvan weggehaald, de Heemkundekring heeft een foto van de sloop met een moderne dragline. Het jaartal weten we niet precies.
Periode: 1938- | Materiaal: Beton | Lengte: 120 meter
Bij toeval de verhalen over de vroegere wielerbanen gevonden. Direct ben ik gaan kijken of ook “het wielerbaantje” in Roosendaal is beschreven. Ja ! Mijn in 2003 overleden moeder heeft haar jeugd (jaren 40) in Roosendaal doorgebracht en altijd gesproken over haar mooie herinneringen aan dit baantje. Bijzonder om daar nu alsnog een beeld bij te krijgen. Robert: bedankt voor je speurwerk en publicatie.
Lisette Kuijper
bhiczei op 11 november 2022 om 21:41
Heel mooi dat je dankzij het verhaal en het onderzoek van Robert meer te weten bent gekomen over deze wielerbaan, Aart. Leuk om te lezen dat je moeder hier mooie herinneringen aan heeft. Hartelijk dank voor je reactie!
Robert van Willigenburg
zei op 15 november 2022 om 15:35
