Kemps Zeemlederfabriek

Reacties (36)

w.kemps zei op 7 maart 2012 om 17:55

Wie weet welke Kempsen er woonde en waar hun roets lagen ?Ik ken defabriek ook van buitenaf.Woonde in Hintham.

Wilhelm Ploegmakers , Beusichem zei op 9 maart 2012 om 10:51

Voor het een zeemlederfabriek werd was het volgens mij een melkfabriek.
Het schuim en de stukjes huid van de vellen die verwerkt werden tot zemen en afvalwater werd via de sloot langs de rijksweg in de richting Geffen en Vinkel afgevoerd. Rond de fabriek werd dat afval met een schepemmer uit de sloot geschept door Frans Verstegen (Frans van Tinus Joosten) die naast de fabriek een boerderij had. Een aantal kleinere boeren werkten in die tijd ook voor een deel bij Kemps. Frans reed op wat wij noemde de slunskar. Dat was een stalen bak, een kiepkar achter een paard of traktor, die vooraan nabij de hei in de Voorste Groes werd leeggestort in daar gegraven lange diepe geulen. Ik woonde in de Achterste Groes maar wij waren vonden de stank wel meevallen. Ik zelf vond de stank van de koffiebranderij van de Gruyter in Den Bosch veel meer stinken.
Volgens mij woonde en van de directeuren ?? van Kemps (Pfeijl??) in in Heesch.
Soms werd de sluns ook op het land, op heidegrond als een soort mest uitgereden maar voeding zat daar volgens mij niet in.

Henk Buijks, namens BHIC bhic zei op 9 maart 2012 om 13:20

@Wilhelm, mooie details over de zeemlederfabriek Kemps! Inderdaad was dit gebouwencomplex de voormalige zuivelfabriek van Heesch. En wat je vond van de stank van het melkwitte water in de sloot, kan ik me wel voorstellen, omdat je er als buurtbewoner aan gewend was. Maar als je er langs kwam fietsen, was het toch wel anders. En tot slot: wat is 'slunskar' een mooi woord!

@W.Kemps: het wachten is nog op iemand die nadere informatie kan geven over de familie Kemps.

Maria Smits zei op 9 maart 2012 om 19:13

Dag Wilhelm

Wij vullen elkaar goed aan, jij het verhaal en ik de foto.
Dat het eerst een melkfabriek is geweest weet ik niet meer, dat was veur munne tijd !
Toevallig heb ik pas geleden een oud werknemer van de fabriek gesproken en inderdaad er waren boeren uit de omgeving die in de fabriek een centje bij verdienden.Hij vertelde ook net als jij over Frans Verstegen.
De stank kan ik me nog heel goed herinneren als wij naar jullie toegingen, wij vonden het echt smerige stank.
Is slunskar een oud woord ?

Bedankt voor je mooi verhaal.

Groeten, Maria Smits

. zei op 10 maart 2012 om 15:14

Jammer dat in het verhaal geen plaatsnaam wordt genoemd alwaar het gevestigd was.

Nu moet je maar gokken alwaar dit bedrijfje gestaan zou hebben.
(Hintham - Geffen - Heesch - of elders)

Maria Smits zei op 10 maart 2012 om 15:58

Deze zeemlederfabriek was in Heesch gevestigd.

Ans Ploegmakers zei op 29 april 2012 om 20:03

Mijn vader Antoon Ploegmakers heeft hier in 1956 en 1957 gewerkt.
We hadden toen een boerderij aan de meerweg 1 die is er niet meer.De directeur van Kemps was Jack de Gouw uit Oss volgens mijn vader.
Hij verdiende daar 300 gulden in de maand.
Er waren ook sjefs zoals Harry en Toon van Puiflik, Toon Heerkens en Bert van Pinksteren.
Er kwamen schapen,koeien en geiten binnen voor de huiden.
De huiden gingen naar de zolder daar was de drogerij waar Frans van Houten
werkte.
Daarna werden de huiden bruin geel of groen gespoten en gingen ze naar een andere fabriek waar er tassen of schoenen van gemaakt werden.

Martien Romme zei op 15 juni 2012 om 19:21

Toen de Hr.Kemps op veel te jonge leeftijd gestorven was, stelde Mevr.kemps de heren Ton Pfeijl en Jan van Uum aan als haar mede Directeuren.
Ton Pfeijl heeft een aantal jaren in de Hoogstraat in Heesch gewoond, en vertrok toen naar de verlengde Groenstraat in Nijmegen.De Hr.Jan van Uum woonde langs een Paralelweg van de nieuwe Hescheweg.Die witte Villa staat er nu nog.Ik heb bij beiden dikwijls tuinonderhoud gedaan.

Marilou Nillesen, namens BHIC bhic zei op 18 juni 2012 om 08:59

@Ans: Bedankt voor je reactie, Ans. Heb je enig idee waar de fabrieken stonden die zorgden voor de verwerking van de huiden?

@Martien: Wat mooi dat we - mede dankzij jouw reactie - het verhaal weer kunnen reconstrueren. Gezien de tuinen van deze huizen zul je trouwens je handen vol hebben gehad aan het onderhoud daarvan :-)

Gerard Kemps zei op 28 augustus 2012 om 09:00

Hallo,

Via een nicht kreeg ik dit verhaal.
Ik ben Gerard Kemps, de op een na jongste zoon van de familie Kemps van de fabriek.
Leuk om al deze verhalen te lezen over het bedrijf waar ik als kind in speelde. ik herken veel van wat de anderen op deze site hebben geschreven. De namen van de directeuren kloppen. Ik ben vooral ook geïnteresseerd in de werknemers.
Een van mijn broers kent zeer veel details van de fabriek en haar geschiedenis.
Ik zal

Gerard Kemps zei op 28 augustus 2012 om 09:00

Ik zal mijn broer vragen of hij het leuk vind om de draad op te pakken.

wim kemps zei op 31 oktober 2012 om 14:58

Kan Gerard iets meer vertellen over zijn familie en verder over zijn Opa .Wim Kemps

Wim kemps zei op 9 januari 2013 om 16:05

Beste Gerard,als je de zoon bent van dir.kemps uit heesch,dan kun je vast vertellen wie je vader is en je opa.misschien wil je mij zijn gegevens doorgeven met geboorte datums ven hen en e.v.t.van je moeder en oma .dan kan ik verder met zijn/jullie afkomst.hetzij van best of oirschot. Want daar komen de Kempsen vandaan. Bedankt alvast.wim kemps hintham/Valkenswaard

Jan Kemps zei op 14 januari 2013 om 11:46

goedemorgen, mij n naam is Jan Kemps en ik ben de broer waar Gerard eerder naar verwees,ben 66 en heb destijds tbv. een eventuele opvolging ook 10 maanden in de fabriek het hele proces doorlopen....nat,vies,maar ook boeiend!
ook ik vind het best interessant wat hier op deze site allemaal gebeurt,maar kwam er niet eerder toe te reageren.
ik ga dit binnenkort verder doen zodra ik voldoende tijd vind. tot dan dus,

Wim Kemps zei op 14 januari 2013 om 12:56

Beste Jan,
Ik wacht rustig af .Wim Kemps( Hintham )

Ger van de Ven zei op 13 augustus 2014 om 23:13

De Maliskamp. Ben nu achtenzeventig , maar heb in mijn jeugd op de Peter de Gorterstraat (toen Kloosterhoek C13) gewoond. De Wetering was in die tijd een beek die vol waterplanten stond en in een schoon stuk waar geen waterplanten stonden heb ik en mijn vrienden zwemmen geleerd. We gingen daar "stulpen" met een groot blik waar we de bodem uit gesneden hadden vissen vangen.
Toen het Kemps Zeemlederen fabriek in Heesch zijn afvalwater daarin loosde werd de Wetering een groot bruin water kanaal en dat is tot heden zo gebleven

Bert Wijnen zei op 23 februari 2018 om 17:33

Wij woonden toen op de Groes, nu Nieuwe Erven. Achter onze tuin lag toen een akker van Toon van Janus van Janne (Verstegen). Als kleine jongen zie ik nog hoe daar altijd slunskarren bergen wit afval deponeerden. Later kwam de boer dan de hopen "breken" alsof het mest was. Ook in de Geffense Berg was een terrein met grote witte bergen afval van Kemps. Daar mochten we niet over lopen, omdat dat gevaarlijk zou zijn. Je zakte er in weg. Langs de Beemdstraat liep een sloot witte smurrie in de richting van Heesch. Deze sloot bevroor nooit in de winter. Wij hadden vroeger thuis een waterput. Op een gegeven moment dreef er een soort olievliesje over dat water. Mijn moeder durfde die waterput niet meer te gebruiken, want ze vermoedde dat het verontreinigd was door Kemps! We hebben toen een pomp met een zwengel gekregen! Wat een luxe voor ons betekende.
Even voorbij het zeemlederfabriek in de richting van Geffen, bevond zich destijds het café van Van den Berg. Daar kwamen vaak boerenjongens een pilsje drinken. Het verhaal gaat dat ene Van Oort daar enigszins beschonken in het donker vandaan kwam. In de maneschijn zag hij de witte sloot smurrie van Kemps aan voor het fietspad.....

Marilou Nillesen bhic zei op 24 februari 2018 om 21:39

Ik moest wel lachen om je laatste regels, Bert, maar eigenlijk is het verhaal dieptriest. Wat een enorme rommel moet daar zijn gestort.

Wel weer mooi om te lezen dat je je herinnert hoe luxe de pomp met een zwengel was. Andere tijden, zoveel is wel duidelijk. Bedankt voor je bijzondere bijdrage.

Teun Pfeil zei op 9 maart 2018 om 15:34

zoals Martien Romme stelt in 2012 heeft Mevr. Kemps na het overlijden van haar man de directie van de fabriek inderdaad overgedragen aan mijn vader Ton Pfeil en Jan. v. Uum. Mijn vader deed de zakelijke kant van de fabriek en Jan v. Uum de technische. Ons gezin is in 1961 verhuisd naar de Verlengde Groenestraat in Nijmegen.

Annemarie van Geloven bhic zei op 15 maart 2018 om 12:08

Nog dank voor je aanvullende informatie, Teun! In het kader van de naleving
van de wet verontreiniging oppervlaktewater in de jaren 1970 en het toezicht op lozing van afvalwater en sanering van chemische industrieën en bedrijven door het toenmalige waterschap De Aa werd de vervuiling minder. Je vindt er meer over in de archieven van waterschap de Aa via Onderzoek in Archieven.

Wilhelm Ploegmakers zei op 16 september 2018 om 20:32

Destijds ging veel afvalwater de sloot in dat was overal zo en vond dat ook normaal. Waar geen riolering lag had men ook wel zinkputten voor het afvalwater dus ging het ook de grond in. Ander vuil werd in een sloot of brandkuil gegooid of verbrand. In Geffen werden bijvoorbeeld in de jaren 60 kuilen gegraven door de gemeente en als die vol waren zand er over en een nieuwe kuil ernaast.

Mariët Bruggeman bhic zei op 17 september 2018 om 13:33

Gelukkig zijn er nu veel meer riolen enz. Maar helaas is het dumpen van afval nog van alle tijd.

Esther Smits zei op 8 november 2020 om 19:05

Het slootwater afkomstig van de zeemlederfabriek stroomde vanuit Heesch ook richting Vinkel. Mijn opa Jan Roovers (Jan Melet, geboren op 24-5-1907) woonde in Vinkel en had daar zijn vee vroeger op het land staan. Hij vertelde dat de dieren niet over het Heesche slootwater wilde gaan. De geur en/of de smaak waren blijkbaar niet te harden. Echt andere tijden dus.

Marilou Nillesen bhic zei op 9 november 2020 om 09:30

Inderdaad Esther, die lucht moet echt heel sterk en naar zijn geweest. Dat blijkt ook wel weer uit de ervaringen van je opa. Ik kan me voorstellen dat hij zich behoorlijk ergerde aan die stinkende sloten. Sprak hij daar ook over?

Wilhelm Ploegmakers zei op 10 november 2020 om 13:04

Het verhaal van Bert over het witte fietspad ( de sloot met smurrie) heb ik destijds ook vernomen. De man zou gezegd hebben "ik ga op dat mooie witte fietspad rijden." Dat zullen niet veel meters geweest zijn.

Marilou Nillesen bhic zei op 11 november 2020 om 11:41

Nee, ik vrees dat die rit niet zonder natte voeten is verlopen... Dank Wilhelm, voor het delen voor deze anekdote.

Willem Ploegmakers zei op 12 november 2020 om 23:40

In het archieven over Heesch lees je over de melkfabriek van Heesch op de hoek van de Rijksweg / Achterste Groes die tot 1948 dienst heeft gedaan.
Het bestuur van de melkfabriek bestond uit enkele Heeschenaren enkele Vinkelse en Geffense mensen.
Ondernemer A Kemps nam de fabriek daarna over en begon daar de zeemlederfabriek .
De huiden werden geschraapt en geschuurd daar kwam een soort wol af waar Bert het over had.
De huiden werden onder andere in bakken met water en kalk behandeld en daar zal de witte kleur van het slootwater wel vandaan gekomen zijn met daarin de kleine stukje huid. Als wij de Groes in reden vanaf school in de jaren 50 was de knipzaal op een bovenverdieping. Als de klapraampjes openstonden riepen wij wel eens gooi een zeem naar beneden. Soms kreeg je dan een stuk dat kennelijk niet voldeed aan de eisen of dikkere plekken had. Maar goed genoeg voor thuis. Achter bij een soort opslag van huid- restafval stonden metalen manden met daarin van die grote groene flessen waarin kennelijk een zuur had gezeten. Dat soort flessen werd ook met allerlei taferelen beschilderd en als sierstuk zag je die her en der wel eens in hal van een woning staan.

Marilou Nillesen bhic zei op 15 november 2020 om 09:54

Ah, bedankt voor je aanvulling, Willem. Ik denk dat ik weet welke groene flessen je bedoelt (ik heb alleen nooit geweten waar die ooit toe hebben gediend).



Gaat het om dit soort flessen?

Wilhelm Ploegmakers zei op 15 november 2020 om 13:18

Ja Marilou dit soort flessen. Meestal zat er een zuur in bijvoorbeeld zoutzuur.
Deze flessen zaten in een stalen draadmand met bovenaan twee handgrepen en tussen de fles en mand zat stro tegen het breken. Voor die tijd goed ingepakt.

Bert Wijnen zei op 15 november 2020 om 16:35

Leuk om dit te lezen en te zien!! Deze flessen komen mij ook bekend voor. Soms zaaide men er een plant in.....
Wel leuk dat je er een foto van in kunt voeren. Wij kunnen dat natuurlijk niet Marlou?! Dat is wel jammer, want soms kun je verhelderende foto's sturen of foto's om te vergelijken met de huidige plaats of toestand, waardoor een situatie vaak duidelijker kan worden.

Marilou Nillesen bhic zei op 15 november 2020 om 17:05

Inderdaad Wilhelm, en heel duurzaam verpakt ;)

Nee klopt, Bert, het invoeren van foto's kan niet zoals je tekst ingeeft maar... als je het leuk of handig vindt een foto erbij te plaatsen, dan kun je hem mailen naar info@bhic.nl. Meld daarbij het onderwerp waarbij de foto hoort (in dit geval Kemps Zeemlederfabriek) en dan plaats ik de foto erbij.

Paul zei op 4 december 2020 om 11:36

In de flessen zal wel looizuur gezeten hebben om de huiden te looien en soepel te maken.
De gele boerderij rechts van de fabriek staat er niet meer.
Als je 's avonds met de bus van werk of school kwam, stapten er, bij de bushalte vlakbij, werknemers van Kemps in met de werkkleren nog aan. De lucht die ze bij zich droegen was niet te harden.
Ton Pfeijl woonde later met balletlerares Ine van Rongen in Oss in de Hertogin Johannasingel. Volgens mij zat hij ook in het kerkbestuur van de Willibrorduskerk in Oss.

Marilou Nillesen bhic zei op 6 december 2020 om 17:08

Dank voor je bericht, Paul. Onvoorstelbaar dat die lucht zo ongelooflijk indringend was, dat zorgt met terugwerkende kracht voor afkeer.

En wat betreft Ton Pfeil en Ine van Rongen, en het kerkbestuur, mogelijk kan Teun Pfeil ons daar nog iets meer over vertellen?

Wilhelm Ploegmakers zei op 11 december 2020 om 12:31

Ik weet niet wat Paul bedoeld met de gele boerderij rechts van de fabriek?
Links van de fabriek was het kantoor gezien vanaf de Rijksweg.
Rechts naast de fabriek zo'n 75-100 meter verderop was het voormalige cafe van Frans van den Berg en staat er niet meer. Daarvoor is in de plaats een woonhuis gebouwd iets verder van de weg. Het cafe lag pal aan de Rijksweg. Rechts daarvan stond de boerderij van Has Langens.

Paul zei op 11 december 2020 om 14:55

Het zal de boerderij van Has Langens zijn geweest. Zie:
http://beeldbank.de-elf-rotten.nl/cgi-bin/foto.pl?ident=01833&search=langens&sort=02&veld=all&inword=1&bool=and&display=list&istart=1

Wilhelm Ploegmakers zei op 11 december 2020 om 18:57

Ja ik denk dat je die bedoeld. Die boerderij had een wat gelige steen aan de kopse kant met hoge puntige ramen.