De kunstschilder Jan Heesters, geboren op 8 januari 1893 in Schijndel, als zoon van een wagenmaker, krijgt op 31 oktober 1940 het bericht dat hij met algemene stemmen is aangenomen als lid van Arti en Amicitae in Amsterdam. Drie door hem ingezonden schilderijen zijn door de 18 leden van de vereniging gekeurd en goedgevonden. De laatste 25 jaar is er geen enkel lid met algemene stemmen aangenomen, zo blijkt.
Of het schilderij van het winterlandschap ook één van de ingezonden schilderijen is, dat is niet duidelijk, maar het geeft wel goed weer hoe mooi Jan Heesters kon schilderen.
Arti et Amicitiae betekent kunst en vriendschap. Het is de naam van de, nog steeds bestaande, grootste vereniging van beeldend kunstenaars en kunstliefhebbers van Nederland. Ook het imposante gebouw aan het Rokin waarin de vereniging huist draagt die naam. Arti et Amicitiae is een besloten club.
Het ledenbestand bestaat uit ambitieuze spelers uit de kunstwereld en het culturele, maatschappelijke en zakelijke leven. Het kloppend hart van Arti is de sociëteit, met het karakteristieke, door Berlage ontworpen, meubilair. Een uitstekende plek om rustig te werken en te lunchen met vrienden of (zaken)relaties.
Het was de bedoeling dat Jan Heesters zijn vader zou opvolgen als wagenmaker. Toen hij op 23-jarige leeftijd echter voor het kunstenaarschap koos, had hij vooral technische tekenvaardigheden opgedaan. Vanaf 1917 studeerde hij aan de Rijksacademie van Beeldende Kunsten te Amsterdam. Voor zijn vroegste werken vond hij inspiratie bij Vincent van Gogh. Ook in later tijd bleef hij figuratieve kunst maken, waarbij hij vooral het Meierijse landschap en de gebruiken van voor de Tweede Wereldoorlog vastlegde.
Hij trouwde met Maria F.W. van Eert en was naast kunstenaar ook tekenleraar te 's-Hertogenbosch. Na zijn studie vestigde hij zich in het oude huis aan de Pompstraat 17 te Schijndel, waar hij zijn hele leven bleef wonen en werken. Jan overleed te Schijndel op 25 september 1982. In zijn huis is nu het Museum Jan Heestershuis gevestigd.
Leuk zo mijn oude tekenleraar van het Sint Janslyceum uit de jaren 1956-1958 tegen te komen. Ik was niet zijn beste leerling. Van zijn lessen herinner ik me alleen dat hij geen orde kon houden en schreeuwend door de klas rende. Zijn bijnaam was "de sik", omdat hij een baard droeg, zeker in die dagen niet erg gebruikelijk.
Prachtig dat op de foto van Sinterklaas en zijn knechten, zwarte piet nog echt zwart is!
In ieder geval wil ik jullie nog complimenteren met het initiatief, geweldig leuk en ik geniet ervan!
Margot America
bhiczei op 2 december 2015 om 20:46
Wat leuk Wim, jouw herinneringen aan de tekenlessen bij "de sik" :-)
Tot snel, hartelijke groeten, Margot
Gerard H.A.A. de Bie
zei op 3 december 2015 om 00:08
lees ik dat nu goed in bijgeplaatste brief dat men in 1940 iemand voorhing i.p.v. voordroeg ? Grappig!
Joop Geevers
zei op 3 december 2015 om 21:45
Hallo Gerard iemands schilderij(en) werden voor de jury gehangen.
Henk Beijers
zei op 6 december 2015 om 17:50
Ja, Jan Heesters leeft nog steeds voort in het museum. Hij heeft dat ook altijd gewild dat na zijn dood de gemeente Schijndel zou zorgen voor een permanente herinnering aan zijn leven en werk. Een mooi kleinschalig museum dat de moeite van een bezoek meer dan waard is. Binnen het museum is ook een informatiepunt VVV gevestigd waar naast allerlei regionale informatie ook een scala aan boek verkrijgbaar is over de geschiedenis van het dorp Schijndel. Van daaruit worden ook rondleidingen gegeven door een kleine groep dorpsgidsen. Het centrum van Schijndel is met de 25 attentiestenen en de uitgebreide serie 'spoorplaten' binnen de contouren van de oude stoomtram die in het plaveisel is terug te vinden. En wat te denken van dat grote kunstwerk 'de glazen boerderij' van Winy Maas. Sorry, maar dat stukje Schijndel-promotion moest ik even kwijt! Mooi verhaal Mariët.
Mariët Bruggeman
bhiczei op 9 december 2015 om 09:13
Bedankt Henk voor je compliment; en op z'n tijd een beetje reclame voor een plaats die je iets doet of zegt, kan toch écht geen kwaad hoor !
