't Drummerke

Dat is een toppertje en in de jaren 70 de plek van metworst maandag die je niet oversloeg.
Ik weet nog dat het cafe gerund werd door Pietje en Mia Peeters. Toen Jan het overnam kreeg het de naam het drummerke omdat hij drummer was in hart en nieren. Stamcafe van de moterclub en met regelmaat de blues. Oscar Benton gaf er op een mooie winteravond een klasse concert. Ook met enige regelmaat was er een optreden van Be Sharp uit engeland een klasse apart. Nu runt Eef er met zijn medewerkers een restaurant en je moet er geweest zijn om te kunnen oordelen.

Na jaren in Cuyk woon ik alweer 48 jaar in Boxmeer.

Zo daar ben ik weer, met wat aanvulling op het eerdere verhaal. Cafe het drummerke is ooit begonnen via Opa Boumans. Niet bekend of maar waarschijnlijk niet als kastelein. De laatste kastelein die ik heb kunnen achterhalen is Harrie Centen samen met Jo. In 1976 ging de Familie Peeters de zaak runnen. Waar nu groot op het pand de naam Drummerke staat stond zeker tussen 1976 en 1986 de naam P PEETERS cafe biljard " het Zuiden ".
Bij de voordeur stond in de zomermaanden de huispapagaai...Lorre zeker geen onbekende bij de vaste bezoekers.
De carnaval heeft toen jan Hendriks met het Drummerke begon geen drank verschonken ? met carnaval gesloten is mijn laatste informatie.

Hallo Hans, bedankt voor je aanvullingen! Het is duidelijk: dit is hoe dan ook een gebouw met historie... Dank voor al je speurwerk, mooi hoor.

Bijzonder om te lezen wie er allemaal achter de toog hebben gestaan, en minstens zo bijzonder wie er vóór stond. Weet je ook wat er later waar Lorre uiteindelijk is gebleven?

Nee, maar mogelijk is hij in piraterij gegaan?

Terug uit de piraterij weet ik nu wat Lorre is overkomen. Lorre is bij een oom uit de fam Peeters terecht gekomen nadat bleek dat Pietje [uitbater] als Lorre in huis stond ontzettend vaak moest niezen. Wat bleek hij was allergies voor het stof dat Lorre verzamelde, verder kom ik niet met mijn info. Tot later met ????

Nou Hans, dan zijn we dankzij jouw speurwerk toch alweer een heel eind verder! Ik ben benieuwd of je nog meer weet te achterhalen want volgens mij kunnen papegaaien behoorlijk oud worden ;)

De laatste keer dat ik nog reageer op het drummerke nadat ik de kleinzoon Wim Boumans gesproken heb.
Toen Jan Hendriks het cafe overnam is het cafe gewoon open geweest met carnaval, dit om de eerdere info te corrigeren.

Helemaal duidelijk hoor, Hans, bedankt voor deze reactie.

Hallo, ik ben de jongste dochter van Piet en Mia Peeters en ik ben opgegroeid in het café. Toen mijn ouders het cafe overnamen van Harry en Jo Centen, (dit was volgens mij februari 1975) woonde opa en oma Bouwmans in het appartementje wat aan de achterkant van het cafe/woonhuis zat. Zij waren toen allebei tussen de 95 en 99 jaar (exacte leeftijd weet ik niet meer) maar zij hebben daar niet heel lang meer gewoond. ... Mijn vader had Lorre, de papegaai, geërfd van zijn ouders, mijn opa en oma Peeters. Dat was heel bijzonder want Lorre sprak met de stem van oma en hij had n enorm vocabulaire! Bij mooi weer stond Lorre altijd op het terras in zijn kooi en begroette alle mensen die voorbij kwamen. Na n jaar of 15 kwam mijn vader er inderdaad achter dat hij allergisch was voor vogels en toen is Lorre naar de broer van mijn moeder gegaan, de piraterij in dus haha.
In 1986 hadden mijn ouders het wel gezien in het cafe en toen hebben Jan en Mary Hendriks het cafe overgenomen en ‘t Drummerke was geboren....

Bedankt voor je reactie Raffie, wat grappig om te lezen over Lorre die met de stem van je oma die mensen begroette. Lorre had vast veel fans ;)

Het lijkt me een levendige plaats om te groeien, heb je daar fijne herinneringen aan?

Mijn herinneringen zijn n beetje dubbel. Ik was nog maar 6 jaar toen mijn ouders het cafe overnamen en op die leeftijd heb je je ouders heel hard nodig maar ze waren altijd aan het werk dus wat dat betreft vond ik het allemaal niet zo leuk maar we kregen daar natuurlijk ook wel heel veel gezelligheid voor terug. Bijvoorbeeld; Als ik uit school kwam met n rapport dan kreeg ik altijd n gulden van m’n vader en ook van m’n moeder en t leuke daarvan was natuurlijk dat alle gasten dan mijn rapport ook wilde zien (of dat nou goed of slecht was) van hun kreeg ik ook allemaal n gulden, nou, hoe leuk was dat! En om nog even op Lorre terug te komen: als je Lorre iets gaf dan zei hij altijd heel netjes: Dank u wel!
Dus Lorre kreeg ook heel vaak n gulden van iedereen. En diegene die de kooi moest schoonmaken had geluk, die mocht al die guldens hebben. Zo ben ik dus schatrijk geworden hahaaa

Hahaha, dat was dan inderdaad een lucratieve handel Raffie. Maar ik kan me ook voorstellen dat het best moeilijk is om ouders te hebben die vrijwel altijd aan het werk zijn. Dat verwoord je heel mooi, dat dat dubbel moet zijn geweest. Bedankt voor je reactie!