Wat doe je als je tijdens de Tweede Wereldoorlog stationschef bent in Vught, en je voor je ogen transporten ziet van duizenden, voornamelijk Joodse, gevangenen voltrekken? Willem Jooren kijkt niet weg. De Willem Joorenstraat in Vught herinnert aan zijn verzetswerk.
Willem Jooren - foto Nationaal Monument Kamp Vught
Willem woont met zijn gezin op de bovenste verdieping van het stationsgebouw. Als Kamp Vught in de winter van 1943 wordt geopend, verandert het lokale station Vught in een aankomst- en vertrekpunt voor de transporten van duizenden gevangenen. Transporten met bestemming kampen als Sachsenhausen en Ravensbrück.
Het brengt stationschef Jooren in een benaderde positie. Want hij is de stationsbeambte die het treinverkeer moet regelen maar als er maar enige ruimte is probeert hij gevangenen te helpen. Door hun familie op de hoogte te stellen, eten te regelen en áls het kan; te ontsnappen. Door bijvoorbeeld een wagon niet goed af te sluiten, zoals bij de 15-jarige Nathan Wijnperle die in 1943 samen met zijn moeder zo kon ontsnappen.
Iedere actie brengt ook risico’s voor Willem en zijn gezin mee. En valt soms ook op maar door geluk wordt hij niet gepakt. Na de oorlog blijft Willem op het station van Vught werken, tot hij met pensioen gaat. Posthuum wordt hem in 1984 het verzetsherdenkingskruis toegekend. In 2022 wordt de Willem Joorenstraat onthuld.
Onderstaande foto's zijn gemaakt na de onthulling van de plaquette in 1984 ter nagedachtenis aan hen die vanuit Vught gedeporteerd werden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Links koningin Juliana, rechts CDA-prominent en voormalig minister van Justitie Dries van Agt.
